“küllü nefsin zeigatül mevt” “her nefis ölümü tadacaktır” “inna lillahi ve inna ileyhi raciun” O'ndan geldik ve yine O'na döneceğiz” yani “sizleri yaratan ve sizlere bu canı veren benim sizlerden bu canı alacak olanda yine benim, dönüşünüz yine bana olacaktır” buyuruyor alemleri kainatı yaratan Yüce Allah(Cellecelalühü).

Bu dünyaya gelirken hiç kimse sorgulamadı çünkü yaratan O Allah(Cellecelalühü)'tır. Giderken de sorgulama hakkı yoktur çünkü hükmün sahibi de O Allah(Cellecelalühü)'tır. İman eden her mü'min böyle inanmış ve iman etmiştir.

Bu ayetleri her okuduğumda aklıma Cennet'le müjdelenmiş bir insan olan Hz. Ömer'in (ra.) ölümü kendisine hatırlatması için maaşlı adam tutması, sakalına da ak düşünce ben her aynaya baktığımda ölüm artık benim aklıma gelir demesi, İsmet sıfatına sahip günahsız Allah(Cellecelalühü) 'ın bu dünyadaki en sevgili kulu olan Hz. Muhammed Mustafa (sav.)'ın secdede gözyaşlarına boğularak saatlerce secdede kalması gecesini gündüzünü Allah(Cellecelalühü)'a ibadetle geçirmesi, Ölümüne “şeb-i aruz” diyen Allah(Cellecelalühü)'a kavuşmayı dört gözle bekleyen, o soğuk ayazda secdede gözlerinden akan yaşlardan sakalı yere yapışan Allah(Cellecelalühü) dostu Hz. Mevlana aklıma gelir ;

Bir de şu “ahir zaman”daki bizim halimiz sanki hiç ölmeyecekmişiz gibi nefsimizin esiri olmuş bu dünyanın peşinde koşup duran bizler, namazları tadil erkan gözetmeden apar topar kılan bizler, fakir fukara, garip guraba, yetim öksüz gözetmeyen bizler, hak hukuk tanımayan, iyiyi kötüyü ayırt edemeyen bizler, inancını hakkıyla yaşamadığı için yaşadığının inancı olduğunu zanneden bizler, caminin içinde farklı dışında farklı olan bizler, anaya babaya “üf bile demeyin” buyrulurken anayı babayı sokağa atan bizler, haramın helalin ne olduğunu bilmeyen bizler, bu dünyada nasıl saltanat süreriz nasıl en güzel yaşarız diyerek nefsinin esiri olan ve bunun için her şeyi yapan mubah gören bizler, hiç ahireti verilecek hesapları, kul hakkını, yetim öksüz hakkını Allah(Cellecelalühü)'ın bize emanet ettiği can, mal, evlat vb. nasıl kullandığımızın hakkını, Allah(Cellecelalühü)'a hakkıyla kul, O'nun Peygamberi Hz. Muhammed Mustafa (sav.)'ya ümmet olup olamadığımızı kendimize bir soralım O günahsız, O cennetle müjdelenmiş insanların, O Allah(Cellecelalühü) dostu insanların yaşayışlarına bakalım da ibret alalım, O yüce ve güzel insanlar gibi bu dünyada yaşamaya çalışalım inşaallah.

Ölümü hiçbir zaman aklımızdan çıkarmayalım şu fani dünyada vesselam.