Merhaba

Öğretmenim ve mesleğimde onaltıncı yılı çalışacak olmanın heyecanı içindeyim. Bu heyecana bu yıl bir de köşe yazılarımı bu köşeden sizlere ulaştıracak olmanın heyecanı da eklendi. Eskilimiz çok değerli…

Yıllardır bir köşede unutulmuş adeta itilmiş bir vaziyette hizmet alamadan bekledi durdu. Başka ilçeler ile karşılaştırdığımız zaman Eskilimize gelen hizmetin onların yanında “devede kulak” olduğu rahatça görülebilir.

Eskilimiz tarım ve hayvancılık bölgesi. Sanayi son zamanlarda kurulan birkaç fabrika dışında yok. Hiç heves de edilmemiş bu zamana kadar. Ürettiğimizi satıp başkalarının ürün haline getirmesine ve bizim ürettiklerimizle para kazanmalarına göz yummuşuz yıllarca.

Yani dışarıya kapalı kalmışız. Yani kazandığımızı kendi eteğimizde yemişiz.

Bir araya gelmeyi, yeni şeyler denemeyi, yenilikler konusunda kendimize ve çevremize örnek olmayı hiç düşünmemişiz.

Babamızdan ne gördüysek onu sürmüş ve evlatlarımıza miras olarak onu bırakmışız.

Kazandıklarımızı hep tarla almak, traktör yenilemek uğrunda heba etmişiz.

Eğitim bizim için hep “sadece bir zorunluluktan” ibaret olmuş.

Başkanlarımızı seçerken hep bir kamyon kum, bir yere ev yapma vb. küçük şeyler bizim oy vermemizde en önemli etkenler olmuş.

İşte bütün bu konular ile ilgili görüşlerimi sizlerle paylaşıp, bu köşeden sizler ile karşılıklı dertleşmek niyetiyle “bismillah” diyerek başlıyorum buradaki yazılarıma.

Haftaya görüşmek ümidiyle…

Bu yazı toplam 2043 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar

YAZIYA YORUM KAT

UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
11 Yorum