tek taraflı olduğunu bile bile sevgimin. Senin için değil mi içimdeki kor ateşlere katlanışım, içten içe yanışım? Seni bağrımda saklamadım mı? Sırtımda taşımadım mı onlarca sene? Şikayetimi duydun mu hiç?

Oysa sen, hiçe saydın beni, çiğneyip geçtin üstümden. Eğilip bakmadın. Hep kaçtın benden, bir kez olsun sarılmadın. Bıkmadan bekledim bir gün gelirsin diye. Karlar altında bekledim, buz tutarak; güneş yaktı tenimi, kavruldum.

Ve bir gece kapım çalındı. Koşup açtım, gelen sendin. Gözlerime inanamadım. Sen ha? Bunca yıl sonra...Evime kadar geldin demek! Ama neden yattın eşiğe? Hayır, hayır sen gelmedin. Getirdiler seni, bir sokakta yıkılmış buldular, üstünü aradılar, adresim çıktı. Sen giderken gizlice bir kağıda yazıp koymuştum cebine.

Eşikte uyuyordun, içeri aldım, yatak serdim sana, yaşlı ellerimle başını okşadım. Sayıkladın durdun öfkeyle, çığlıklar atıp, öfkeyle ittin elimi. Kabuslarını dinledim gece boyu ve türküler söyledim yorgun bedenini avutmak için. Duymadın. Günlerce başucunda bekledim, gözlerini açmadın.

İyi ki de açmadın, doya doya sarıldım sana...