Her baba ya RAB bir evlat diye göz yaşları döküp adaklar adar; ama dünya bu o doğan evlad gün gelir miras için babam ölse diye bakar.

Dünya bu…

Kişi ihtiyarlayınca rahat edeyim diye gecesini gündüzüne,gündüzünü gecesine katar ; ama dünya bu bir ömür yığdığı malı insan bir saat daha yaşabilmek için doktorun önüne atar.

 Dünya bu …

Nefsi menfaati için zulme rıza gösterir zalime boyun eğer; ama dünya bu er geç son nefes verilir kişi menfaatinide şerefinide kaybeder. İşte dünya bu dostlarım.

Dünya bu

Evet. Beşerin dünyası bu.

Şöyle bir düşünelim sadece 5 dakika … Bizler dualarımızda rabbimizden isterken nefs-i menfaati için mi istiyoruz. Yoksa ALLAH’ım birilerinin var ne olursun benimde olsun diye mi ? Ya da şu almış benim ne eksiğim var ondan diyerek benim de olsun diye mi ? Oysa gerçekler apacık ortada degil mi ? Bunu siz değerli kardeşlerime bırakıyorum. Bunu vicdalarımızda en iyi şekilde mukayese etmemiz lazım.  Daha sonra ona göre mevladan hayırlısını dilemek lazım degil mi ? Tabiki de milyonlarca kez evet,evet.

Bir bakıyorsunuz etrafınıza yıllarca evladı olmayan birisinin bir anda evladı oluyor ama ne evladdır ki babası yaşlanınca babasına bakmaktan aciz artık ölsede miras bana kalsa diye gözüne bakar durur.  Hiç düşünmez ki baba hakka kavusunca zaten senin olacak miras işte beşerin dünyası bu gönül dünyamız da eksiklikler var. Oysa seni dünyaya getirmek için yıllarca imtihan edilmiş bir aileye vefalı olmak bu mu ? Ata ‘nın değeri bu mu ? Anne’nin değeri bu mu ?  Bence o insanlar çok daha iyisine layıklar oysaki. Ama bakın neler nelerle karşılıyoruz biz o insanları. Değerli kardeşlerim bu dünyada bize annemizden babamızdan başka düşünen var mı ?  Yok tabiki de. Hep bizim iyiliğimiz için uğraşmadılar mı ? Yine milyonlarca kez evet , evet.

Evet  sizlerden bir isteğim ve sizlere bir tavsiyem  olacak  : Bu dünyada annenizin ve babanızın kıymetini bilin sonrasını mevlaya bırakıp hayırlısını dileyelim. Bir gün bakmışsınız hiç birisi yok etrafınızda sanki depremden sonra kalan betonlar gibi anlamsız bir yığın gibi kalıvermişsiniz apaçık ortada. Eğer bizler değer kazanmış isek bilin ki bunlar bizim biz olduğumuz için degil bizi biz gibi yetiştirmiş bizi biz yapmış  annemiz ve babamız içindir. Sonrası zaten belli hep pişmanlık duyarız. Keşkelerle bitip tükenmek bilmeyen cümleler sıralanır durur. Yarın ya da bir gün aynı durumu bizlerde yaşayacagız çünkü. Senin de bir evladın olacak sen babana nasıl davrandıysan oda seni örnek alarak sana öyle davranacak koca adam. İşte o zaman yıkılacak dünyan işte o zaman gerçek pişmanlığı anlayacaksın ama iş işden geçmiş olacak. Ama hala bişeyleri değiştirebilmek için zamanın var ve bu zamanı ona göre değerlendir. Belkide haykırmak isteyeceksin ama dilin susacak , susacak ki kulakların duymayacak.

Evet  dünya bu dostlarım dünya bu…

Dünya bu ; mezarın ve mahşerin tarlasıdır. Dünya bu gördümki insanlar cenneti verir dünyayı alır.                                                                  Dünya bu ; kimi ben biliyorum der kimi ben yapıyorum ama dünya bu mezardır onu anlatacak tek yorum                                                      Dünya bu ;  öyle bir kitaptırki saniye saniye, nefes nefes  okunur. Aman dikkatli yaşa hatırlamak istemediklerin bir gün gelir önüne konur.Dünya bu güldürü oynatıveri acı verir sen ha tuttum ha yakaladım derken acucundan kacıverir.       DÜNYA BU DOSTLARIM…                 DÜNYA BU  

Vesselam…