Kaçıyordum.

Ben hızımı iyice almış olmalıyım ki, köpek bana yetişemiyordu.

Ormanların içinde koşarken küçük ağaçların üzerinden atlıyor, mümkün olduğunca çapraz koşular yapıyordum.

Arada sırada göz ucuyla arkaya bakıp, köpeğin hala arkamda olup olmadığını kontrol ediyordum.

Vücut ısım yükseldikçe koşma hızım da artıyordu.

Köpeğin de takipten vazgeçecekmiş gibi bir görüntüsü yoktu; kulaklarını iyice kısmış ve hedefe kenetlenmişti.

İri bir kurt köpeğiydi.

Ortam o kadar sessizdi ki nefesimin haşırtısı inletiyordu ortalığı.

Bir an köpeğin peşimi bıraktığını hissettim ve kendimi ağaçların arasına bırakıverdim. Sessiz kalmak istiyordum; ama ne çare ki nefesimin sesi bir süre sonra öksürüğe çevirmişti.

Yere tükürmek istedim, tükürük bile çıkmadı.

O kadar yorulmuşum ki, bir an kaslarım kontrol dışı kalmış ve ben uyuyakalmıştım. Bu kez sadece bir değil birkaç tane köpek sesi duyuyordum. Önce uyanmak istemedim, “İnşallah bu bir kâbustur.” diye düşündüm.

Sesler tekrar etti.

Maalesef, olayın vahameti büyüktü.

Gözlerimi açmak istemiyordum.

“Ne olacaksa olsun, nasıl olsa parçalayacaklar belki ölmüş numarası işe yarayabilir.” diye düşündüm.

Tekrar uykuya dalmışım. Olay rüyamda devam ediyordu bu kez de. Rüya mı gerçek mi, her şey bir birine girmişti.

Beş tane köpek vardı etrafımda.

Köpeklerden biri simsiyah ve parlak renkli, bir tanesi tüylü ve zayıf, uyuzmuş gibi sürekli kaşınan bir tip, bir diğeri kıçının üzerine oturmuş kurt görünümlü, dişlerinin arasından sarkan dili oldukça uzun ve salyalıydı.

Dördüncü köpek, topal ve kısa. Beşinci ve en uzakta duran köpeğinse en belirgin özelliği ağzının eğri olmasıydı. Şeytan çarpmışa benziyordu..

En çok ağzı eğri köpekten korkmuştum.

Simsiyah olan köpek söze başladı:

“Ben seni yiyeceğim! Acayip de açım!”

Diğerleri hep bir ağızdan:

“Ben de, ben de, ben de!” diyorlardı.

“Beni hiç sormayın zaten…” dedi ağzı eğri köpek.

Korkudan küçük dilimi yutmuştum. Sesim bile çıkmıyor, haykıramıyordum.

Adeta ellerini ovuşturarak üzerime doğru gelmeye başlamışlardı ki, bir an aralarından sıyrılmayı başararak tekrar kaçmaya başladım. Köpekler o kadar yanıma yaklaşıyorlardı ki, nefeslerini ayağımda hissediyordum. Tam yakalayacaklar gibi oluyor, ama bir türlü tutamıyorlardı.

Artık kaçamaz olmuştum. O kadar mücadele etmişim ki, ayağım yorganımın çarşafına takılıp onu delmişti.

Rüya içinde rüya görüyordum.