Guzularım bu dedeniz gençliğinde boş durmadı!

Eskil’in siyaseti benden sorulurdu.

Şerafettin, Necati dünkü çocuk!

İşte o yıllarda Özal mukdar maaşlarını bayağı bir artırmıştı. Benim de canım bu maaşı çekti. Gomşulara duyurdum. Mukdar adayıyım diyi… Irahmetlik Iraz hemen bir gadife takım dikindi. “Abuz’um sen mukdar olduğunda bunu giyicem” dimişti.

Neyse yavrularım o senede bir gurak sene sormayın gitsin.

Bizim garşı köyde de muhtar adayı benim rakip var.

Hüsamettin Ağa…

Köyden gençler birgün bizim gapıya dayandı.

O zaman tabii dede değil, ağayız!

Abuziddin Ağa sen mukdar adayı değil misin?

Ben de, öyleyim guzum Didim.

Öyleyse dedem Esgil’de turnuva varmış biz de köyün gençleri olarak orada top oynamak istiyoruz, senden de destek istiyoruz.

Ulen yavrularım yapmayın, itmeyin didiysem de dinlemediler…

İlle isteriz.

Tabi para pul yok disem garizma fena çizilecek.

Çardakta 15-20 gadar forağı gırık geçi var…

Ahır, ağzına gadar kerme dolu ve bir noda da ak samanım var…

Başka zırnık yok.

Yavrum buyurun, ne yapacağız?

Ağam önce şu köylerden şu şu gençleri alacağız. Şampiyon olursak senin de mukdarlığın garanti dimesinler mi?

Yoğurt böreği gibi eridim.

Neyse guzularım o gençlerin hepsini gayfeye çağırın bir çay içelim Didim.

Guzularım önce cinlik yaptım. Çok şey istemesinler diyi takımın adını Wirdirwiremem goydum.

Guzularım bizim takımda ilk 11’de oynayacak yavrularıma birer araba ak saman ve kerme ikişer de sağanlık geçi viririm ondan ötesi yok Didim.

Önce bir güldüler…

Sonra bi baktılar böyle bir sene de geçi, saman ve kermeden gıymatlısı var mı?

Gabul ettiler bu kez geldiler. Ağa biz forma, grampon isteriz.

Ülen yavrum nirden buluyum ben onları Didim.

Iraz’a durumu ilettim.

Hemen bir çare buldu sen hiç merak itme abuz’um didi.

Şu parayla git önce bir ayaklarına lastik ayakkabı al didi. Hepsine Ermenek marka birer çırzlavik lastik ayakkabı aldım.

Evde bolca boş şeker çuvalı varmış.

O zaman şekerler 75 kg’lik telis çuvalda olurdu.

Neyse avrat bunlardan hem şort hem de forma dikti arkalarına da tek tek numaralarını işlemiş.

Ayaklarına da tozluk yirine birer ak galçın...

Bizim oyuncular ayakkabı ve formalara önce burun gıvırdılar, sonra turnuva başlayıp da diğer takımlar sahaya çıkınca duramadılar.

Neyse ilk maça çıkacağız….

Iraz patates, yumurta ve cücük goymuş azzığa…

Bir de tarhana...

Onlarla garnını doyuran bizimkiler sahada zıpkın gibiler…

Ancak, yumurtayla çücük gaz yapmış olmalı ki oyuncuların her biri gazman gibi gokuyordu...

Oyuncular, formaları ve ayakkabıları giyip sahaya çıktılar, beyaz şeker çuval içinde hepsi dalton gibi mübarekler… Ancak garip bir durum vardı. Garşı köyden kilolu bir muallim bizdeydi. Şeker çuvalının net 75 kg yazısı, af buyurun onun şortun arka kısmına kalçalarına denk gelmesin mi? Gören gülecem diyi yatıyor yire… Bizimkinin dünyadan haberi yok gopturup duruyor.

Neyse maç başladı.

İlk top bizim adamın ayağına tam geldi şut atacak lastik ayakkabı ayağından fırlayıp 90’dan filelerle buluşunca gol oldu zannettik, ama sevincimiz gursağımızda galdı. Gol olan meşin yuvarlak değil, ayakkabıydı.

Rakibimiz Hüsamettin Ağa’nın takımı bize galleşlik yapmış Gonya’dan 4-5 topçu getirmiş bizim oyuncular sahada top arıyor… Bir birlerine soruyorlar top nirde diyi… Öbürü de dalga geçiyor "Az önce gasaba gidiyordu..." 

Ötekini dirsen ulen şu 10 numara nirde bir bulsam onu...

Ben eftikten gaçak tütünden dabakamdan sigara saracam diye maçı izleyemiyorum.

İlk yarı 15 gol yidik.

Gan-ter içindeyim yavrum.

Haydi yavrum vur, gır diyorum gendimi parçalıyorum.

Bu arada golumdan birisi dürttü, dede galk Sırmalı Hoca zabak ezanının okuyor, namazını gıl diyi…

Guzum düş’ü bile bu gadar insanı yoruyorsa…

Eskil’deki turnuvada memleketin evladı spor yapsın ve gözel bir gaynaşma olsun diyi emek çeken, ter döken, para harcayanlar ne kadar yoruluyordur.

Hepsini gözlerinden öperim.