Değerli Okurlar,

Uzun bir aradan sonra merhaba! Bu yazımda öncelikle belirtmeliyim ki bu sezon kulüp yönetimindeki pozisyonuma veda ediyorum. İçinde bulunduğumuz sezonla birlikte üç yıldır Eskilgücüspor yönetiminde yer alıyorum. Ramazan DUŞ’un başkanlığında çıktığımız bu yolun ilk yılında, gruplarda Play-Off’u kıl payı kaçırdık. İkinci yılımızda itiraf etmeliyim ki çok kötü bir sezonu geride bıraktık fakat bu sezon son derece iyi giden bir takıma sahibiz ve inşallah Eskilgücüspor bu yıl Play-Off heyecanı yaşayacak. Yazımın başında da belirttiğim üzere yönetime veda ederken amacım zirvede bırakmak… Takım halinde bir başarı elde etmek adına yönetim olarak elimizden gelen gayreti gösterdik, gösteriyoruz. Yaptığımız bu işe Eskil halkının da tepkisi son derece motive edici. Eskil’in futbola –tabir yerindeyse- âşık bir ilçe olduğu herkesin malumudur. Matematiğe vurduğumuzda ilçemizde düzenlenen turnuvalara katılan takım sayısı 29, bu da 580 futbolcu ediyor. Böyle futbol sevdalısı başka bir ilçe var mı bilmiyorum.

Futbolu bu kadar çok severken birtakım olumsuzluklara da değinmeden edemeyeceğim. Yapılan her işte olduğu gibi bu işte de maddi bir yük var. Fakat bu yükün; gücü olan herkesçe değil de belli kişi ya da kurumların omzuna binmesi, takımın zayıflamasında ya da mevcut gücünü yukarlara taşıyamamasında en önemli etkenlerden biridir. Önceki yazılarımda da sordum, şimdi de soruyorum: Neden takımımıza maddi anlamda destek olmuyoruz? Maddi imkânı olmayan taraftarımıza sözümüz yok, onlar imkanları gereği sahaya gelip manevi desteğini tüm cömertliğiyle sunuyor. Sözüm daha çok imkânı olan esnaflarımıza. Kendileri bu sorumluluktan ne yazık ki kaçıyor! Oysa onlar için küçük sayılabilecek meblağlar, Eskilgücüspor için büyük paralar demektir. Haydi bu yazım güzel bir olaya sebep olsun ve imkan sahipleri sesimizi duysun!

Maddi destek konusuna değinmişken yardımlarını söylemeyi gerekli gördüğüm bir kurum var: Eskil Belediyesi! Evet, sadece Eskil Belediyesi takımımızdan desteğini esirgemiyor. Turnuvadan elde edilen gelir Belediye Başkanımız Niyazi ALÇAY sayesinde kulübün hesabına yatırıldı. 14 bin TL‘lik bir bütçenin kulübü ekonomik açıdan rahatlattığı yadsınamaz ama tam olarak ihtiyaca cevap verir miktarda olmadığı da kesin. Öyle ki oyuncu transfer bedellerine zaten 6-7 bin TL harcanıyor, her oyuncuya maç başı ücret ödeniyor, antrenman forması yaptırıldı, maç sonu yemek-su vs. giderlerini de eklediğimiz zaman geriye pek de bir şey kalmıyor. Görüyorsunuz ki kulüp olarak gelir-gider durumumuz fazlaca şeffaftır. Kuruşuna kadar faturalandırıp, dosyalıyoruz. Biliyoruz ki, bir kuruşu bile yanlışlıkla harcansa bunun vebali ödenmez. Yani o kadar para nereye gidiyor diye kafasında soru işareti olanlar varsa buna cevap olsun bu yazım. Sonuç itibariyle bir takım BAL Ligi hedefinde gidecekse eğer kulübün en az 100 bin TL gibi bir bütçeye sahip olması gerekir.

Son zamanlarda kulübün sertçe eleştirildiğine şahit oluyoruz. Eleştirilmek iyidir, elbette eleştirileceğiz. Fakat yıkıcı değil yapıcı eleştiriden yanayım. Kulüp, 2006 yılında kurulmuş, günümüze kadar hiç eleştirilmemiş. Varlığından herkes bihaberken şimdi kulüp sert dille eleştiriliyor…  Yapıcı eleştiriler; hataları görmeye, kötü gidişata dur demeye yarar. Amaç sadece kötü giden bir Eskilgücüspor’u eleştirmekse AMENNA! Fakat niyet farklıysa sadece şunu söylemek isterim: “Hiç kimse, başkalarını eleştirerek yükselmemiştir.”

Değerli okurlar, yazımı sonlandırırken anlatılacakların bunlarla sınırlı olmadığının da altını çizeyim. En başta Taekwondo takımımızın kapatılması ve voleybol turnuvası…gibi konularda anlatılacak çok şey var. Gelecek haftalardaki yazılarımda bu konulara değinmek niyetindeyim.

Sevgiyle kalın…