Köyler ve yaylalar arası futbol turnuvasının adı aslında “Dostluk ve kardeşlik futbol turnuvası” olarak değiştirilmeli.

            Neden mi? Çünkü geçmiş zamanlarda yaşanan tatsız olayların tekrardan yaşanmadığını çok rahatlıkla gördük. Bir ara küçük çaplı istenmeyen söylemlere şahit olsak da “dostluk ve kardeşlik” galip gelmesini bildi. Artık daha bilinçli ve sağduyulu bireylere sahip olunması takımların da bu havadan nasibini almalarını sağlıyor. Haliyle bu tür centilmence hareketler de turnuvanın -en büyük amacı olan- kaynaşmaktan ileri gitmediğini gösteriyor. Sonuç itibari ile alışılmış –rutin- hayatın dışında farklı ve güzel bir organizasyonun içinde olunduğunu idrak etmek de erdemdir. Şampiyonlar ligi değil ki sonunda milyon dolarlar verilsin, primler alınsın, ülke puanı yükselsin.

Futbol turnuvamız son derece güzel bir şekilde seyrederken maçların yapıldığı tek saha olan sentetik semt sahamızın çevresini değerlendirmek istiyorum.

Öncelikle altını çizerek söylüyorum: “Aksaray’a bağlı ilçe ve kasabalar da dahil olmak üzere sentetik saha sadece Eskil ilçemiz de var.” Gençlik ve Spor Bakanlığının projesi kapsamında yapılmasına karar verilen ve sentetik sahanın yapılmasını kabul eden tek ilçe Eskil oldu. Daha doğrusu Eskil Belediye Başkanı Niyazi Alçay ile dönemin İl Genel Meclis Üyesi İbrahim Koyuncu’nun gayretleri sayesinde bu sahaya sahip olduk. Çünkü Gençlik ve Spor Bakanlığın desteklerinin yanı sıra sahanın yapılması belediyeler açısından da bir hayli külfetli olduğu için bu sorumluluğa Eskil dışında hiçbir ilçe ve kasaba girmedi. Sonuç itibari ile Eskil’imize sentetik saha getirildi ve çamur deryasından kurtulduk; maçlarımızı güzel bir şekilde yapıyoruz. Sahanın yapılması konusunda emeği geçenlere ayrı ayrı teşekkür ederim.

Yukarıda belirttiğim olumlu özelliklerin yanında birtakım olumsuzluklara da yazımda değinmek isterim. Aksaray amatör liginde mücadele eden takımımız Esilgücüspor’un ihtiyaçlarını rahatlıkla karşılayan semt sahasının fiziki donanım açısından mevcut turnuva sürecinde yetersiz kaldığını esefle gözlemledim. Yağmur ve karın da yağması ile birlikte çevresi de bir hayli kötü duruma geldi. Sahanın çevresi çamur ve sudan geçilmez hale geldi. Belediye bu soruna “kum dökmek” gibi geçici çözümlerle el attı. Ancak uzun vadede daha farklı ve kalıcı çözümler şart. Örnek olarak; sahanın çevresinin parke taş ile döşetilmesi görsel ve sağlamlık açısından naçizane önerimdir. Bununla birlikte soyunma odaları da yeterli kapasitede görünmüyor.  2 adet soyunma odasının olması ve soyunma odaların küçük olması, yoğun ve hızlı ilerleyen bir turnuva sürecinde işleri zorlaştırmıştır. Öyle ki vakit kaybının önüne geçmek adına oyuncuların formalarını dışarı da giydiğine sahit olduk. Sahanın çevresinin evler ile çevrili olduğunu da hesaba katarsak pek sağlıklı bir tablo olmadığı sizlerin de malumudur. Gelecek yılda düzenlenmesi düşünülen futbol turnuvasına daha çok katılımın  olacağını varsayarsak, kesin olarak 4 adet soyunma odası ve 2 ya da 3 tuvaletin yapılması gerekiyor. Bu konuda Eskil belediyesinin bir çalışma içerisinde olduğunu da buradan sizlere duyuralım. Fiziki donanım adına ihtiyaçların giderilmesine yönelik tedbirlere projelerinde yer veriyorlar, gibi bir duyum aldık.

Sahanın kıymetini bilelim. Profesyonel liglerde bile sahalar perişan halde olurken tertemiz sahada maç yapıyor olmak büyük bir nimet olsa gerek… Sevgiler…