Yavrularım geçtiğimiz günlerde Eskil Belediye Başganımızın bir açıklaması vardı…”Eskil’de ulaşım yaşlı ve engellilere bedava” diyi…

Hemen baktım Başgan’a veryansınlar başlamış… “Eskil’de ulaşım aracı vardı da”

Olsa iyiydi de mi?

Geçen yıl konuya ilişgin bir yasa çıkmış ve Türkiye geneli 65 yaş üstü vatandaşların hiçbir ücret  ödemeden toplu ulaşım araçlarından 7 gün 24 saat keyfine göre yararlanabiliyor.

Köyler arasında ne gözel kaynaşma olurdu de mi?

Bir gün Karakol otobüsünde bir Koçlarlı’ya hemen uyarı gelir…

“Yanlış bindiniz galiba”

Yok şöyle o tarafı bir gezeyip geleyim Didim.

Ne de olsa aylak sirken baldan tatlı…

Gerçi aylak mı, değil mi? O muamma…

Öyle değil mi?

Hiçbir sosyal güvencesi olmayan 6 yaşında ilkokula henüz başlayan çocuğun 65 yaşında dedesinin otobüs parasını dolaylı ödüyorsa…

Bu yasayı çıkaranların vardır bildiği…

Öyle değil mi yavrularım…

İşte şehre gidiyorum…

Otobüsler benim gibi ak sakallılarla dolu…

Parasıyla binen talebeler de ayakta bizden oturacak yir yok…

Geçen şehirde otobüse bindim. Şoför öyle didi. Ülen dede öldüm şu sizin gibi aksakallı hacı emmilerden! Bir sefer de üşenmeden saydım tam 110 kişi (65 yaş üstü) bedava bindi otobüse…

Oysa Guzum benim emekli mayışım var, tarlam tapanım var…

Şimdi nirdeyse emekli olmayan yaşlı yok…

O yoksa bile destek veren bir hökümetimiz var…

İşte bizler artık anız pozisyonunu almışız doğaya karışacağımız günden önce Allah’tan sağlık, iman, kuran dileriz.

Oya bize virilen bu destek gök ekinlere yani evlatlarımıza verilse de..

Onlar yarına başaklarını tam doldursalar...

Yani guzularım insan ölene gadar mücadele etmeli, şahsen bu gızıl sakalla otobüse binince beni beleşçi görmesinler.

Naylona sardığım cüzdanımın içinde parayı çıkarıp uzatayım.

Benim neyim eksik!

Hanim adamın birisinin en büyük hayali Umreye gitmekmiş.

Gerekli parayı biriktirmek için yoğun çaba göstermiş.

Neyse biriktirmiş guzularım.

Eee hadi dede Umre’ye git… dimişler gendisine…

“Gitmem” dimiş.

“E hani yıllardır en büyük hayalin Umreye gitmekti?” Denince.

“Hayatta en büyük hayalim Umre’ye gitmek, o kutsal toprakları görmek orada ibadet etmek, o hayali mi de gerçekleştirince ben hangi umutla yaşayacağım” Dimiş.

İşte guzularım bu gızıl sakallı dediniz de hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahret için goşturan rafıklar ister…

İşte geçenler de bir öğretmen guzum bir olay annattı.

Okulda birinci sınıf öğrencisi var. Zehir gibi havada ayağında çorap yok, sırtı gocuksuz…

Öğretmeni yanına çağırıp “Yavrum senin gocuğun yok mu?” dimiş.

Var öğretmenin ama benim kardeşim benden küçük o üşümesin diye ona veriyorum.

İşte yavrularım dedeniz de bu sözü duyunca gendisini derinden sorguladı..

Ya Abuz, yaşla birlikte duygularımız da yaşlanıyor ne?

Bir 6 yaşındaki çocuğun derdine bak bir de senin!

Aman neyse guzularım sözü uzattım yine… Benim çenem düştü aman şu emekliye 100 Lira virilecek deniliyordu habarınız var mı yavrularım…