Abuzuddin Kılfırça

Abuzuddin Kılfırça

Heriflerle avratlar niye geçinmez?

Heriflerle avratlar niye geçinmez?

Guzularım bu eşler arasındaki hırgür beni yordu.

Bir bakıyorsun o onla kavgalı, o onla dövüşüyor. Nirdeyse eşiyle Iraz’la ikimiz gibi geçinen çift yok.

Şöyle gızıl sakalımı gaşıyarak dün zabak evimin doğu tarafına oturdum. Tam da güneşin ışıkları duvara yeni vurup içimi ısıtırken düşünmeye başladım.

Bu öfke ne diye?”

Önce didim ki “Abuziddin sen Iraz’la neden öyle gül gibi geçindin, şimdikiler boğuşup durur.”

İşte guzum işin sırrı Iraz’da iki kere rafine…

Neyse şaka bir yana guzularım.

1950’li yıllar…

Iraz köyün bir gaç gızından birisi ben de oğlanlarından…

Iraz’ın belki o dönemde gördüğü 3 erkekten birisi benim…

Öteki de sümüklü Hasan’la, bizim gırış…

Beni dirseniz 18’imde Iraz’ı gaptım.

O zamana gadar ömrüm garagaçanın üstünde goyun gütmekle geçmiş… Baharın yağacakta, garadepede, harmanda gıraçta…

Gaç gız, avrat görecen…. Bana Iraz dünyanın en gözel arvadı gelirdi, çünkü başka gadın bile görüp gıyaslayacak durumunda yok.

O zaman çocuklar ne hap bilir, ne ilaç, ölen ölür kalan sağlar bizimdir…

Hatta hiç unutmam 15 yaşında garnım ağrıdı. Bizim Koka hala vardı. Garnımın göp yaptı, ilancığımı kesti ne çare…

Gomşu’nun oğlu da aynı hastalanmış Ağsaray’da Kemal bir hap virmiş onunla geçmiş. Aynı hapı ağam (babam) sen de gullan didi. Hapı attım boğaza bir türlü gitmiyor, çünkü o yaşıma gadar hap nedir bilmezdim. Hapı yutana dek canım çıktı. Şimdi öyle mi guzum daha çocuk anasının garnına düşmeden ilaca boğuluyor.

Neyse yavrularım yaş 18… söylemesi ayıp dayzamın gızı Iraz benden 9 yaş böyük…

Ağam didi sana Iraz’ı alacağım.

Sen nasıl uygun görürsen ağam Didim.

Ağa Iraz benden böyük amma Didim.

Sus densiz ananda benden 12 yaş böyük, böyük avrat iyi olur, bereketli olur. Akıllı gelin iyi olur, işi gücü belli olur. Gocasını yitiştirir, hayata hazırlar, tutumlu olur… ” Didi.

Öylece pısırık bir kedi gibi sessizce galdım.

Iraz’la nişanlandık.

Bir gaç ay sonra da düğünümüz olacak… Amma o zaman nişanlılar bir birini görmezdi.

Neyse merakla gurban bayramını bekliyorum. Iraz’a ala goçu gurbanlık götürecem, 15 şişekle beraber. Onu belki orada görürüm. Babası Bayram Ağa’da pek aksi adamdı. Benim için onun goyunla bile bu taraftan geçtiğini görmeyim. Köpeklere boğdururum dimiş.

Neyse guzularım. Bayram oldu. Irazlara vardım.

Tabi içeriye girdim oturdum. Iraz’ın gardaşının gapıyı açmasıyla Iraz’ın içeriye düşmesi bir oldu. Meğer bizimki beni gapının şıkdüşen deliğinden gözetlermiş. Allah’tan o anda odada Bayram Ağa yoktu. (devam edecek…)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
3 Yorum
Abuzuddin Kılfırça Arşivi