“Yâ Resûla’llah! Ben kadınlar nâmına size bir şey sormaya geldim: Erkekler üzerine Cenâb-ı Hak cihadı farz kıldı. Erkek muharebeye gider ve ölürse şehit, kalırsa gazi olur. Bu sûretle büyük sevap alır. Biz kadınlarsa bundan mahrumuz.”dedi. Efendimiz ona şu cevabı verdi: “Kadınlara söyle! Onların efendilerine itâat etmesi ve haklarını koruması Allah yolunda düşmanla cihat etmenin sevabına eşittir. Fakat içinizde bunu yapan azdır.”[1]

Erkeğin hanımı üzerindeki haklarını, Hz. Hüreyre (r.a.)’nin rivayetine göre Resûlüllah (a.s.) şöyle bildiriyor: "Şâyet ben bir insanın başka bir insana secde etmesini emredecek olsaydım, kadının kocasına secde etmesini emrederdim."[2] Bu hadisin varid oluş sebebini: Abdullah İbnu Ebi Evfa (r.anh) anlatıyor: "Hz. Muaz Şam'dan dönünce Resûlullah aleyhissalatu vesselam'a secde etmişti. Aleyhissalatu vesselam hayretle: "Ey Muaz! Bu da ne?" dedi. O açıkladı: "Şam'a gitmiştim, onların reislerine ve patriklerine secde ettiklerine rastladım. İçimden, aynı şeyi size yapmak arzusu geçti." Aleyhissalatu vesselam, bunun üzerine: "Bunu yapmayın! Zira, şayet ben, bir kimseye, Allah'tan başkasına secde etmeyi emretseydim, kadına kocasına secde etmesini emrederdim. Muhammed'in nefsi elinde olan Zat-ı Zülcelal'e yemin ederim ki, bir kadın, kocasının hakkını eda etmedikçe Rabbinin hakkını da eda edemez. Kadın (deve sırtındaki) semere binmiş iken kocası nefsini talep edecek olsa, kadın bu isteğe mani olamaz." Bunun sebebi Allah’ın erkekler için kadınlar üzeinde kıldığı haklardır. buyurmakta.