Hikâye bu ya; devecinin birisi artık yaşlanmış ve bu işi daha fazla yapamayacağını anlayınca bırakmaya karar vermiş. Bundan dolayı da develeriyle helalleşmek istemiş.

Develerini toplamış kendisi de yüksekçe bir tepeye çıkıp: Ey benim cefakâr ve fedakâr develerim ben artık yaşlandım ve bu işi  bırakıyorum sizlerle helalleşmek istiyorum; benden yana hakkım sizlere helal olsun; sizler de hakkınızı helal eder misiniz? Demiş.

Develer hep bir ağızdan; Ey sahip; yaz demedik, kış demedik;  aç demedik susuz demedik sana hizmet ettik ama sen bizi bir ömür boyu kel bir eşeğin arkasında yürüttün bu yüzden sana olan hakkımızı helal etmiyoruz demişler.

Değerli okurlar bu hikâye hakikaten çok anlamlı bir kıssadan hisse. Bir bakın etrafınıza günümüzde ne böyle develer kaldı ne de böyle bir helallik isteyen deveciler var. Kel eşekler ise istemediğiniz kadar.

Maalesef; her zaman var olan ve kazanan hep kel eşekler oluyor.