Tarımda da lokomotif pancardı.

Pancarı üreten çiftçilerin yanı sıra bu işin b planını! öğrenenler piyasaya hakim oldu bir anda.

Pancar ekerken tercihler taşlı tarlalardan yana olmuştu.

Satarken pancarla taş birlikte satılıyordu.

Öyle ki sıra mezar taşlarına bile gelmişti.

Söküm işlemi özellikle çamurlu tarlada yapılır. O tarlalar için özel üretilmiş kepçeler tercih edilir çamurla pancar kardeşçe kantara yıkılırdı!

Bu kardeşlik mayası tutmuş ve ılık geçen bir kış mevsiminden sonra pancarın, bahara kadar bozulmadan sağlam olarak çıktığı tek şeker fabrikası olan ILGIN’a ödül getirmişti.

O zaman ne kota vardı, ne de sorgulayan!

Zaten o şartlarda sorgulamakta her babayiğitin harcı değildi.

Daha sonra şeker fabrikası özelleşti.

Şimdi çiftçi nerdeyse pancarı yıkayıp fabrikaya anca kabul ettirebiliyor.

*        *        *        *        *        *        *        *        *        *        *        *        *       

Yıllar önce çiftçi ürününü sulamak için suyu 50-60 metre derinlerden traktörlerle çekerdi.

Mazotun pahalılığı beli bükünce çözümü tarlalara özel elektrik hattı çekmekle buldu.

Daha sonra bazı çiftçiler bu işi sulandırmaya başladı.

Devlet nasıl olsa affeder mantığı ile borçlarını ödemediler.

Birgün geldi MEDAŞ özelleşti. Onlardan çeşitli kalemler adı altında mutad olarak para tahsil etmeye başladı.

Şimdi ise MEDAŞ borcunu ödeyemeyen vatandaşların trafosunu söküyor.

Bütün yaşananlardan sonra aklıma Sevgili kardeşim Hakim Mehmet Noyan’ın  sık sık kullandığı o söz geliyor.

“Tabiat boşluk kabul etmez”