Çocukları çok seven, onlara çok düşkün olan Peygamberimiz, çocuklara olan sevginin kaynağını, Allah’ın rahmeti ve kullarının merhamet duygusunun tezahürü olarak nitelemiştir. Çocukları layıkıyla sevmeyi, onlarla ilgilenmeyi, sorunlarını dinlemeyi ve onları çeşitli tehlikelerden korumayı, cehennem azabından kurtuluşa vesile saymıştır.

Müşfik bir baba olan Sevgili Peygamber Efendimiz (s.a.s.), çocukların dünyasına girer, oyunlarına katılır ve onlara şakalar yapardı. Hz. Enes diyor ki: “Rasulullah (s.a.s.), biz çocukların arasına karışır ve güler yüzle bize latife ederdi.” (Buhari, Edeb, 68, 122) Peygamberimizin evlatlığı Zeyd’in oğlu Üsâme de şu örneği anlatıyor: “Allah’ın elçisi beni bir dizine, Hasan’ı öbür dizine oturturdu. Bizi göğsüne bastırarak şöyle derdi: Allah’ım bunlara rahmet ve saadet ihsan eyle. Ben bunların hayır ve saadetlerini diliyorum.” (Buhari, Edeb, 22) Anne ve babalardan, eğitimciler ve çocuk gelişimi uzmanlarına kadar günümüz insanının Hz. Peygamberin çocuklarla olan iletişimi üzerinden öğreneceği çok şey var.

Dün, ölüm yıldönümünde andığımız Cumhuriyetimizin Kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk, dünyada ilk defa çocuklara bir bayramı armağan ederek çocuk sevgisini somut bir şekilde ortaya koymuştur.

Peki biz çocuklar için ne yapıyoruz?

Sahi Eskil'de seçimler gelip, geçer....

Şimdiye dek her hangi bir aday adayından ya da adaydan çocuklara yönelik bir proje yada çalışma duydunuz mu?
Ben, görmedim, duymadım, bilmiyorum!

Hacı emmiler gelsin, bedava çayı çorbayı içsin. Laf seviştirsinler! diye emekliler lokalimiz hazır!

Ya yarınlarımız olan çocuklarımız için neyimiz var!

O nedenle....

Sadece kurumlar olarak sizi hiç bir zaman aldatmayan, riya nedir bilmeyen çocuklarımızı ihmal etmeyelim.

Bir küçük hediyenin, bir oyuncağın, bir kitabın onlar için ne kadar önemli olduğunu ve mutlu olacaklarını ihmal etmeyelim.