Öyle ki bu konuda kamuoyu da ikiye bölünmüş durumda bir kısım yurdum insanı, yeter ki memleket insanının cebine para girsin ben o kokuyu ciğerlerime kadar çekerim derken, diğer bir kısım ise, benim için önce sağlık, burası bir ilçe ve bir şehir, hayvancılık yapılacaksa şehir dışında yapılmalı şeklinde görüş bildiriyor.

İki tarafa da hak vermemek elde değil, Nasreddin Hoca hesabı iki tarafa da Orhan Gencebay’ın o meşhur şarkısının nakaratını tekrarlamak da fayda var. “Haklısın, haklı bence sen de haklısın” Evet iki tarafta sonuna kadar haklı, ama birinci tarafın haklılığını göz ardı etmemek gerek, eeh Atalar onun için boşuna dememişler .ok’tan dost olmaz diye, alışık olmayanlar için o kokuya dayanmak hiçte kolay olmayacak. Ama üzülmeyelim bunun için ortak bir çözüm yolu mevcut.

Konya Şeker’in hayata geçirdiği ve büyük bir başarı ile devam eden danabank örneği.

Sistemde; büyük mandıra mevcut, burada yüzlerce inek profesyonel bir şekilde beslenip inek sahibine ineğin performansına göre masraflar çıktıktan sonra ücret ödeniyor! Böylelikle birkaç inek için ailede insanlar bağımlı hale gelmiyor, başka meşgaleler ile ailesinin geçimine katkı sağlıyor. Ağır ineksel koku başta eşler olmak üzere aile bireyleri arasında iletişime limon sıkmıyor. Ve hayvancılık profesyonel bir şekilde yapıldığı için yüksek verim ve kar elde ediliyor.

Bölgemize kurulan 40 civarındaki kooperatiflerde de aynı şekilde danabankların hayata geçmesi ve özellikle başta Eskil merkez olmak üzere yerleşim merkezlerinin dışına sığırların çıkarılması ile birlikte çözüm böylece hallolmuş olur.