Bir köyde çobanlık yapan bir adam her gün koyunlarını otlatmaya götürürken bir dereden geçmek zorunda kalıyormuş. Dere çok derin değilmiş ama kışın çok soğuk olduğundan çoban üşüyüp zorluklarla karşılaşıyormuş.

Çoban bir gün düşünürken "ben kışın bu sudan nasıl geçeceğim yine" diye, aklına Allah'ın kudreti geliyor. Yani Allah isterse dağlar yürür karanlıklar aydınlığa dönüşür diye aklından geçirip çözüm arıyor. Ancak çobanın yeterli dini bilgisi yokmuş ve kendisinin su üzerinde yürümek için nasıl dua edeceğini ya da hangi ayetleri ve ya duaları okuyacağını bilememiş. Bu yüzden bunu ancak köyün imamı bilir diyerek camiye gitmiş. İmama yukarıdaki düşüncelerini aktarmış.

İmam "böyle bir dua yok ben bilmiyorum" diye göndermeye çalışmış. Ama çoban bir türlü ikna olmamış. Her gün gelip aynı şey için imamdan ricada bulunuyormuş.

İmam çobanın ısrarında kurtulamayacağını anlayınca sadece çoban başından gitsin diye "3 defa besmele çek sonrada korkmadan yürü" demiş.

Çoban defalarca teşekkür ederek sürünün başına gitmiş. Gel zaman git zaman, çevrede herkes çobanın suyun üzerinde yürüdüğünü söylemeye başlamış. Millet çobanı ziyaret edip duasını almak için akın akın gitmeye başlamış Tabi bu olay bizim imamında kulağına gelmiş.

İmam da "Olmaz böyle birşey" diyerek gitmiş bahsedilen çobanı görmeye.

Çoban sürüyü getirmiş sürü sudan geçtikten sonra çoban da yürüyerek suyun üzerinde yoluna devam etmiş. herkes hayretler içinde kalmış.

Tabi bizim imamın orda gördükleri onu bayağı etkilemiş, çobana doğru yürüyerek selam vermiş.

Çoban hocayı görünce hemen hocanın ellerine sarılmış "Hocam Allah razı olsun, sayende kışın büyük bir dertten kurtuldum" demiş.

Hoca şaşkın, “Ben ne yaptım ki derdin bitti?”

Çoban daha önce hocaya gelişini ve hocanın ona 3 besmeleyi okumasını tavsiye etmesini anlatmış ve eklemiş, “Ben ne zaman suyun başına gelirsem 3 defa besmele çekiyorum ve korkmadan yürüyorum suyun üzerinde topuğum bile ıslanmıyor.”

 Hoca, “Olur mu öyle şey, besmeleyle yapılsa herkes yapardı.”

Çoban, "Ben böyle yapıyorum buyurun bir daha yapayım"

Çoban yürüdükten sonra Hoca ayağını uzatmış suya ama tabi ki sonuç hüsran. Hoca ıslanmış.

Sonra Çoban demiş ki, “Hocam sen öğretin bana neden sen de olmuyor”

Hoca, “Biz Allah'ın gücünden kudretinden şüphe ederek yardım istiyoruz. Hep Allah'a karşı acabalarla karamsarlıklarla dua ediyoruz. Oysaki inanarak dua etseydik dağları eritirdi…"

Evet kuraklığın kasıp kavurduğu günümüzde duasından şüphesi olanlar için güzel bir kıssa…

Hayırlı, bol rahmetli günlerde buluşmak üzere…