Çocuğun ilk  yaşlarda sevgi ihtiyacı annenin çocuğu kocaklaması, emzirmesi, ilgi göstermesi dokunması v.b şekilde giderilir. Eğer sevgi ihtiyacı giderilmezse  ileriki yaşlarda bu çocukta güvensizlik duygusunun oluşmasına sebep olur.

 Örneğin, küçüklüğünden beri yetiştirme yurtlarında  kalan çocuklara baktığınızda hep karamsar bir yüz ifadesi, başkasından bir şeyler bekleyen, başkasına bağımlı olduğunu fark edeceksiniz. Eğer  biz çocuklarımızın böyle olmasını istemiyorsak onlara güven duygusunu kazandırmak zorundayız.

         Güven duygusu çeşitli yollarla öğretilebilir. Ben size bu yollardan teşvik etme yöntemini anlatacağım.

         Teşvik  etmek; çocuğu olduğu gibi kabul etme, hep güzel yönleri öne çıkarma, olumlu yönlere odaklaşmadır. yani olumlu bir tutum içine girmektir.

          Örnek olarak  Fatih Bey'in arkadaşları eleştirirken  hep olumlu yönler üzerinde odaklaşmasını gösterebiliriz. Anne-baba olarak hepimiz çocuklarımızın iyi olmasını isteriz. Bunun için her şeyi yaptığımızı söyleriz. Fakat yaptıklarımıza baktığımızda çok yanlış  yaptığımızı görebiliriz. Ben size şöyle bir tablo ile göstereyim. Yaptıklarımızın ne kadar  yanlış olduğunu göreceğiz.  

         Çocuğumuzun;

         Sorumluluğunu bilen, bağımsız biri  olmasını istiyoruz, ona hiçbir vazife vermiyoruz, iş yaptırmıyoruz bütün işlerini biz yapıyoruz. Böylece onu kendimize bağımlı hale getiriyoruz. Sormluluk almasını engelliyoruz.

         Saygılı, anlayışlı olmasını istiyoruz. Buna  karşılık onlarla alay ederiz, küçük düşürürüz böylece onlara değerli olmadıklarını hisetirmiş ve saygısızlığı  öğretmiş oluruz.

          Çocuğumuzun bizi seven birisi olmasını istiyoruz. Meşgul olduğumuzda çocuğumuz bizden  sevgi göstermemizi istediğinde onu önemsemeyiz.

        Çocuğumuzun ilgilenen birisi olmasını isteriz; onunla ilgilenmeyiz.

          Çocuğumuza güven kazandırmak  için bazı fedakarlıklarda bulunmamız gerekiyor. Bunun için bazı tutum ve davranışlarımızdan vazgeçmemiz gerekiyor.