Yeniden Merhaba…
Milliyetçiliğe bakış açımda etkisi olan özel hayatımda ki dostluklarından da razı olup dostluklarından da şüphe duymadığım; Büyüklerim, Abilerim, Öğretmenlerim, Hocalarım, Arkadaşlarım ve değerli okurlarım…

Sevelim sevmeyelim, beğenelim beğenmeyelim, destekleyelim desteklemeyelim, halkımızın oy çokluğu ile seçilmiş devletimizin en üst düzey temsilcisi Türkiye Cumhuriyeti Devleti resmi ve fiili Cumhurbaşkanı’nın konuşması esnasında Mecliste, milyonların tanıklığı ile Saygısızca, Ukalaca, Sokak ağzıyla, laf atılmak suretiyle sabote edilmesinin, benim Milliyetçilik ve Devlet ve Devlet Büyüklerine gösterilmesi gerektiğine inandığım Saygı anlayışımda yeri yok. Olmadı da. Bugün Cumhurbaşkanı kim olsa idi yine aynısını söylerdim.

Sizden her seçim öncesi provokatif söylemlerle vatanseverlik duygularınızı kabartarak oy isteyen ve kendini Milliyetçilik olarak tanımlayan bu vekillerin, Devlete, Devlet büyüğüne yaptığı bu saygısızlığın sizce Hangi Milliyetçilikte yeri var? Ve ya laf atan o vekillerin inandığı Milliyetçilik sistemi nasıl bir sistem. Bunu anlamak her halde 1 asır sürer.
 

Efendim kimisi meclisi terk ediyor kimisi kendini sokakta zannedip laf atıyor. Hiç birinin birbirlerinin fikirlerine tahammülleri yok.
Bizim ülke olarak en büyük problemimiz insanları fikirleriyle kabul edememiş olmamızdır. Biz nasıl düşünüyorsak karşımızdakinin de aynı düşünmesi bekliyoruz. Fakat düşünmüyorsa o adamı vatan haini dahi ilan ediyor hale gelebiliyoruz.
İşte Türkiye’nin kalbi niteliği taşıyan meclisteki görüntü bundan ibaret. Ağlanacak halimize gülmekle yetiniyoruz…
Milliyetçiliği bir partiden ibaret sayanlar sokak ortasında bağırıp çağıranlardan da bu tarz hareketleri beklemek normal olmalı.
Son olarak da benim Milliyetçilik görüşümle alakalı bana karşı bir fikir beyan edenlerin boy boy fotoğraf atıp tepki gösterenlerinde aslında yapmak istedikleri şovmen olmaktan başka bir şey değildir. Kendini bir şey zannedenler aslında hiçbir şeydir. Fakat o farkında dahi değildir.

Vesselam…