Önceden defalarca umreye gidenlere kendimce sitem ederdim ama o kutsal mekanları gördükçe insan tekrar tekrar gitmek istiyor.”

Evet gerçekten günümüzde defalarca umreye giden insanlarımız var. Ve onlar bazıları tarafından aynı gerekçeyle eleştirilirler…

Onlarda söz konusu kişinin söylediği gibi aynı şeyi söylerler.

“O kutsal mekanları gördükçe insan tekrar tekrar gitmek istiyor.”

Diğer taraftan bu kişilere yapılan eleştirilerin başında çevrede onlarca fakir insan olduğu ve onlara yardım edilmediğidir.

Evet burada bence dikkat edilecek husus. İnsanların bir sevabı, güzel bir davranışı yaptıklarında bunun hazza dönüşmesi ve kişiyi mutlu etmesidir.

Yaptığımız bir ibadette bunu yaşıyoruz ama yapmadığımızda da gerekçeler uyduruyoruz.

“Ben aslında yardım etmek istiyorum ama ihtiyaç sahibi bulamıyorum vs...”

Armutun sapı var üzümün çöpü hesabı….

Yok şunun babası bu sigarayı içiyor….

Şunun falanı kumar oynuyor…

Bu şunu yapıyor şu şunu yapıyor hesabı kırk dereden su getirme gayreti…

Gerçekten yardım edecek fakir bulamıyorum diye bazıları kendince günah çıkarıyor!

Onlar bu dünyada bulamazsa da öbür tarafta buldurlar herhalde…

         Kardeşim madem hiç kimseyi bulamıyorsanız.

         Eşiği altından bile olsa yardım edilebilir denilen bir öğrenci de mi bulamıyorsunuz?

         Umreye gidildiğinde o ibadetin hazzını yaşadığımız gibi bir ihtiyaç sahibini sevindirdiğimizde onun samimi bir duası, bir bakışı ile bize iki cihanda da mutlulukların en büyüğünü yaşatacaktır belki de…

         Yunus Emre’den bir dörtlük ile sözlerimizi tamamlayalım:

“Yunus der ki ey hoca

Gerekse var bin Hacca

Hepisinden iyice

Bir gönüle girmektir.”