Guzularım Eskil Türkiye’nin en büyük ilçelerinden….

Toprağımız pek bol maşallah..

Bir tarafta Garokol Yaylası öte tarafta Koçlar, Memmetbeyli…

İşte bu kadar böyük bir ilçede belediye başkanı olmak zor.

Öyle değil mi?

Esgil Belediye Başkanlığı mı zor, bilmem gaç yüz bin nüfuslu Selçuklu Belediye Başkanlığı mı zor dirseniz. Yimin billah Esgil dirim.

Herşeyden önce senin ganun adına yaptığın her şey şahsiyetinle sınırlandırılır.

Birisi gaçak çardak yapar, şikayet olur belediye ekipleri yıkar.

Kim yıktı olur?

Belediye başganı.

Birisi gaçak su gullanır. Belediye ekipleri ceza yazar, suyu keser…

Kim kesmiş olur?

Belediye başganı…

Oysa yapılanlar hukuki çerçevededir.

İşte guzum toprak namussa, toprak ana ise, toprak binlerce yılda oluşan bir canlı ise…

Bizim onun canına okumamız, bir yirmi yıl bile anca sürdü.

Bir oy uğruna, bir iki de yaramazın desteğiyle o canım yavşanlıklar tarla oldu.

Şimdi 14’er dönüm tarla can mı gurtarıyor?

Köyün ortak malı 4-5 godamanın elinde toplandı-toplanıyor.

Öte yandan köylerin içi ise bazen onlarca dekar bahçe çevirme adına parsel parsel iç ediliyor.

Ve umudunu toplulaştırma neticesinde köy ve yaylalara imar beklentisi içinde olan uyanıklar gece demem gündüz demem ne bulursa iç ederim ben anlayışıyla mesaiye devam ediyor.

İlginç olanı ise bütün bu olanlara hiç tepki vermeyenlerin gündeminde ise Eskil Belediyesi’nce yıkılan bir avlu var.

Hani derler haram helali geçerse kork diye!

Bizdeki durum da o olsa gerek…

Sen o kadar tecavüzü gece gibi ört!

Ama belediyenin yaptığı hukuki bir yıkıma ise yık ortalığı!