"Bozahmetli Yörük Aşireti Kitabından alıntıdır.”

Çobanların kişisel eşyalarına gelince, her çobanın bulunduğu coğrafi şartlar ve güttükleri malların ne olduğuna bağlı olarak eşyaları da değişiklik gösterir. En garanti eşya bütün çobanlarda bulunan değnektir. Çobanlar arasında değnek ya da sopa adı verilen bu ağaç çubuğun önemi büyüktür. En dayanıklı sopa pıynar sopasıdır. Bu sopa sadece havyaları gütmek ve onlara yön vermek için kullanılmaz, aynı zamanda çobanın silahıdır. Yakın dövüşte en yakın destekçisidir. Çobanın sopasının kalınlığı, inceliği ve uzun yahut kısa olması güttüğü hayvanın fiziki yapısı ve bulunduğu coğrafyanın şartları ile yakından ilgilidir. Değneğin şekli işlevine göre değişir. Genellikle her çobanın kendisine ait bir sopası vardır. Sopanın üzerine bazen bıçakla kazıyarak bazen de sıcak şiş ile dağlayarak çobanların isimleri yazılır. Böylece sopadaki iz kalıcı olmuş olur. Yaşlı çobanların değneğinin ucu ise eğridir. Yaş ağaçtan düzgün olan bir dalı kesilir. Önce bıçakla kabuğu soyulur, ardından yakılan ateşte ütülür. Bir tel yardımı ile uç kısmı hilal şeklinde bağlanır. Bu şekilde ateşte iyice ısıtılır. Birazcık kararan sopa soğumak üzere bırakılır. Sopamız hazırdır artık.
Çobanlar, genellikle tek başına ve yerleşim yerlerinden uzakta yaşarlar. Sopa, çobanın silahıdır. Tüfeğin olmadığı zamanlarda çobanın kendini güvenceye almak için başvurduğu bir dayanaktır. Sopa deyince daha ziyade akla savunma silahı akla gelir. Fakat sopanın incesine çıpkı derler. Çıpkı, davar sürüsüne yön vermek ya da oyaza malları terbiye etmek için kullanılır.
Çobanların değnekten sonra en önemli ihtiyacı azıklarıdır. Beline bağladıkları azıklarında genellikle yufka ekmek, tulum peyniri ve kuru soğan bulunur. Çobanın ekonomik durumuna ve evden uzakta kalma sürelerine göre azığın içeriği değişiklik gösterebilir. Örneğin yatılı yatan çobanlar, yatacakları yere çaydanlık ve su bidonu gibi eşyaları saklarlar. Onlar sürekli dağdadır. Odun ateşinde çay keyfini yaşayan çobanların sayısı çoktur. Azık olarak hazırlanan bohçanın ebadı da çoban sayısına göre değişir. Bazen azık olarak bir salkım üzüm ve pazar ekmeği vardır, bazense bir kavun yahut karpuz…
Çobanın ayağında Mekap marka ayakkabı, elinde tön gilik tespih, omuzunda tüfek pürsilah gezer çobanlarımız. Delta marka Radio da olmazsa olmazlarındandır. Belinden de azık eksik olmaz. Kışın kepenek yazın gucuk pek eksik olmaz.
Bozahmetli Yörük Aşireti’nde eskiden olduğu gibi günümüzde de davar çobanının omzunda av tüfeği, elinde sopa, belinde silahlık ve azık bohçası, ayağında gara lastik yahut mekap ayakkabı bulunur. Tüfekle sopa pek aynı anda bulunmaz. Sopanın bulunduğu tüfeğin olmadığı zamanlarda genellikle enek tespihi de mevcuttur. Havanın durumuna göre kapüşonlu gocuk yahut kepenek çobanı yağmurdan ve rüzgârdan korumak için kullanılır.