Çözüm süreci diye ne hale geldik. Devlet her zaman iyi niyetli olmaya çalıştı. Fakat karşıdaki muhatabın bir ülke değilde terör örgütü olduğunu aklından hiç çıkarmaması gerekiyordu. Bir terör örgütüyle nasıl pazarlık yapılabilir ki! Hakkını savunduğunu iddia ettiği halkına acımadan kıyan bir örgütle nasıl bir çözüm sürecine girilebilir ki. Çözüm süreci boyunca devlet hep olumlu yönde adımlar attı. Neredeyse Türküm demek bile ayrımcılık yaptığı gerekçesiyle yasaklanacak hale geldi. Devletin iyi niyetini fırsat bilen eli kanlı terör örgütü ve siyasi uzantısı, silahı bırakıyoruz kandırmacasıyla iyice güç kazandı. Devlet Doğuda yavaş yavaş erkinliğini azaltmaya başlayınca örgüt halk üzerinde baskı kurmaya başladı. Hükümetin Paralel yapıyla mücadelesi kapsamında görevden alınan görevleri değiştirilen istihbaratçıların açıklığından faydalanan örgüt, bölgede rahatlıkla kendisine yer buldu ve konuşlandı. Devletin zafiyetini gören örgüt bunu çok iyi kullandı ve Doğuda ki vatandaş üzerinde baskısını artırmaya başladı.  Doğudaki vatandaş devletin zayıf olduğunu görünce zarar vermemesi için ister istemez terör örgütünün yanında yer almaya başladı. Bu 2015 Haziran Genel seçimlerinde net bir şekilde ortaya çıktı. Vatandaş korka korka terör örgütünün destekçisi olan HDP’ye oy vermek zorunda bırakıldı. 2015 Haziran Genel seçimleri sonucu ortaya çıkan tablo ve sonrası HDP’yi kesinlikle tatmin etmedi. Durumdan rahatsız olan HDP örgütüyle birlikte harekete geçmeye başladı.  Şer odaklar tarafından önce Suruç’ta bir canlı bomba eylemi yaşandı.  Türkiye’nin aleyhine her türlü provokatif eylemlerde ön önde olan PKK’nın siyasi uzantısı olan HDP’li vekiller nasılsa bu saldırı esnasında Kobani’ye desteğe gidecek gurubun içinde yer almadılar. Suruçta ki olayı bahane eden terör örgütü iki polisimize alçakça saldırıda bulundu ve şehit etti. Bunun yanında diğer şehitlerimiz.  Durumun vahamiyetini ve terör örgütüyle hiçbir zaman masaya oturulmayacağını anlayan devlet geçte olsa harekete geçmeye başladı.  Ama ne acıdır ki çözüm süreci hikayesiyle terör İstanbul’un göbeğine kadar yerleşti.  Bundan sonra yapılması gereken aynı kararlılıkla terör örgütüyle mücadele etmek. Türkiye ne kadar samimi ve iyi niyetli olursa olsun karşısında bir terör örgütü olduğunu ve hiçbir zaman samimi olmadıklarını bilmeli