Küçük çocuklar onlara yem veriyor, onlar da çatılara çıkıp şarkılar söylüyorlar; Hatta sabahları onların sesiyle uyanmak gibi bir beklenti bile oluşmuş Bavyera’da.

Almancası Amsel olan bu kuşlar, Göller Yöresi’nde cukka diye bilinir. Cukkalar kuşlar âleminin en zeki olanlarının başında gelirler, onları yakalamak bir yana, av tüfeğiyle bile vurmak çok zordur Toroslarda…

Zeki ve çevik olmaları, onlara tehlike anında inişli çıkışlı uçabilme yeteneğini kullanma imkânı sunar ve sadece cuk cuk diye bir ses bırakırlar iz olarak.

Karatavuklar hem kapan kuran çocukların ilgisini çekiyor, hem de ava çıkan avcıların. Bünye olarak hem kapanda yakalanabilecek kadar küçük, hem de silah sıkılabilecek kadar büyük, üstelik bir o kadar da lezizdirler. Onlar da avcılara ve kapanlara karşı kendilerince önlem alırlar.

İlkokul beşinci sınıftayken gerek bulunduğum coğrafya, gerekse duyduğum yakın alakadan dolayı çok kapan kurardım ve her kuş için farklı yemler kullanır, onların hayır diyemeyeceği yemleri takardım tığdılımın ucuna.

Kınalı kuşlar için banko yiyecek solucanlar, serçeler için buğday, karatavuklar içinse siyah yağlı zeytin…

Ayrıca bunlarla baş etmenin bir yolu da kuşa göre kapan kurma yöntemleri denemekti, mesela benim kurduğum kapanlar say kapanı, yarma kapan ve örme kapandı.

Say kapanı en çok tercih ettiğim kapan türü olmasına karşın, kuşların telef olma riski daha çok olduğundan, bir o kadar da uzak durmaya çalıştığım türdü…

Yarma kapan yine taşıdığı risk açısından say kapanla aynıdır ve say kapanın aletlerinde döğmeçin bulunmaması durumunda, bir de bıçak bulunması koşuluyla zoraki tercih edilen bir türdür.

İdeal olan kapan, örme kapandır; ama onun için en az bir saat vakit, artı söğüt ya da hayıt ağacı ve bu örme işlemini iyi bilen bir kapan kurdu lazımdır.

Yalnız bütün bunlar bir araya geldiği vakit harika bir kapan ortaya çıkar ve kuş yakalandıktan sonra örülmüş olan kapanın arasından çok net gözükür, onu kapanda görmek büyük haz verir insana…

Ve kapanda tutulmasını en çok istediğimiz kuşların başında karatavuklar gelir; ama onları yakalamak çok zordur.

Karatavuklar önce yakın bir ağaca konar, etrafın güvenli olup olmadığını kontrol eder ve güvenliyse kapandan yemi nasıl alabileceğinin planlarını yaparlardı.

 Kapanın üzerine, önüne konup, kapanı iyice inceledikten sonra say taşın düşme hızından daha hızlı davranarak kapanın içindeki yemi dışarıya fırlatır, korkarak kaçarlar. Yakın bir yere konup etrafın yatışmasını beklerler. Etraf yatışıp, tehlikenin geçtiğinden emin olunca gelir zeytinleri afiyetle yerler, bazen ufak kazalar yaşayıp kanatlarının taşın altında kalıp yaralandıkları da olmuştur.

Bazen yaralandıkları ve nadiren yakalandıkları olsa da, çoğunlukla kazanan karatavuklar olmuştur bu riskli oyunu…

Aradan yıllar geçse de unutamadığım iki leziz etten birisi kınalı kuşların, diğeriyse karatavukların eti olmuştur.