Başlangıçta ilk olarak Aksaray Üniversitesi rektörü sayın Necdet Sağlam’ı görkemli bir törenle karşılamıştık. Amacımız, acaba bir şeyler kapabilirmiyiz.

Akabinde Eskil Eğitim derneği kuruldu. Çeşitli söylemlere neden olsada okulun yeri hazırlandı. Hatta ön çalışmalar bile başlatıldı. Aksaray Üniversitesinin yeni rektörü sayın Mustafa Acar geçtiğimiz günlerde ilçemizi ziyaret etti. Kendisine Fakülteye olan özlemimiz içtenlikle anlatıldı. Sayın rektörün ikna olduğu kesin. Ama Türkiye’nin AB süreci gibi, Eskil’inde muhakkak bir fakülte süreci var. Öncelikli olarak biz bir ilçe gibi davranmalıyız. Eskil bir kasaba değil ilçe. Hemde Aksaray’ın ikinci büyük bir ilçesi. Fakat bir türlü ilçe gibi olmayı başaramadık. Diyelim üniversite geldi. Hadi öğrencilerimiz sabahleyin ilçemize gelmeye başladı. Birincisi ev bulmak büyük bir sorun. Hadi evi buldular diyelim. Ya Aksaray’a ulaşım. Veya Konya’ya ulaşım.

Diyeceksiniz ki! Aksaray’a her saat otobüs var. Peki saat kaça kadar. Saat 12:30’a kadar ondan sonra Aksaray’a gidebilmek için saat 17:00 beklemeniz gerekir. Peki ya Konya. Sabah 7 buçukta gittin gittin, gidemedin ertesi güne kalırsın. Peki ya Konyadan Eskil’e sabah gelmek mümkün mü?. Ne yazık ki. Biz önce bir ulaşım sorunumuzu kökten çözmeliyiz. Bunun yanında ilçemizde otobüslerin durup kalkabileceği bir otogar yok. Yolcular sabahın erken saatlerinde cadde üzerlerinde otobüs bekliyorlar. Peki bu fakülte bekleyen bir ilçeye yakışıyor mu?

Ya inşaat alanlarımız. Daha önceleri birkaç inşaat alanını güvenlik olmadığı gerekçesiyle haber konusu yapmıştık.

Ne yaptık biliyormusunuz? Sadece köşelere ince demir çakıp, inşaatın etrafını renkli şeritle çevirdik. Oda ilk rüzgarın çıkmasıyla birlikte yok oldu. Şu durumda hala kasaba görünümünde değilmiyiz? Belki bir çok kişi bu yazıdan dolayı bana kızacak, beni eleştirecek. Ama, ne yazık ki gerçek olan bu. Bizim fakülte istememiz, binamızı yapmamız, alt yapıyı hazırlamamız yetiyor mu?

AB’ye neden Türkiye’yi hala almadınız diye sorsanız, cevapları ne olur biliyor musunuz? “Türkiye de hala inşaat alanından geçerken kafasına kalas düşüp hayatını kaybeden insanlar var” cevabı olur. Eskil halkı gerçekten çok misafir perverdir. Bu zamana kadar Eskil’de görev yapan hiçbir memur halktan şikayetçi değildir. Şikayetler ; İstendiği zaman ulaşım kolaylığının olmaması, Akşam arkadaşlarla birlikte oturup hoşça sohbet edilecek bir lokalin olmaması, haftasonunu değerlendirecek bir eğlence alanının olmaması. Çeşitli aktivitelerin yapılabileceği bir ortamın olmaması…

 Peki üniversite öğrencisi ne ister?.

İşte yukarıdakilerini ister.

Biz önce bir kendimize çeki düzen vermeliyiz. Evimizi temizlemeliyiz. Yastığımız yorganımız yeterince olmalı. Sobamızı yakmalıyız, çorbamızı kaynatmalıyız ki ondan sonra misafirimizi evimize davet edebilelim.