Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Diyor yüce şair Mehmet Akif Ersoy. Bizim şanlı bayrağımızın bağımsızlığımızın, geçmişimizin ve geleceğimizin şiiri.

Okunurken insanın tüylerini ürperten İstiklal Marşımız 12 Mart tarihinde kabul edildi. Bu gün bizim ulusumuz için en önemli günlerden birisidir. 23 Nisan’da , 19 Mayıs’ta olduğu gibi bugünüde çeşitli etkinliklerle kutlamamız gerekir. Yasalarda öyle diyor. Bu konuda resmi kurumlara daha çok iş düşüyor.  En çokta Milli Eğitim camiasına. Fakat bu yıl dikkatimden kaçmayan bir durum yaşandı. İlçemizde İstiklal Marşının kabul yıldönümü kutlaması yapılmadı. Heryıl yapılan kutlamaların bu yıl yapılmaması beni derinden üzdü. Eğer kutlama yapıldıysa ki, bunun da kesinlikle basın yayın organları aracılığı ile ilan edilmesi gerekmektedir. Gazetemizde böyle bir proğram yapıldığı yazmadığına göre demekki her hangi bir kutlama yapılmamış. Gönül isterdi ki böyle bir gün okullarımız da coşku ile kutlansın. Ama bu yıl beklenen olmadı. Yetkillilerin bu konuda herhangi bir çalışma yapmamalarına bir türlü anlam veremedim. Belki kutlanmak istenmedi, belkide unutuldu. Eğer kutlandıysa buda birkaç okulda yapılan küçük törenlerden öte gitmedi.