Sa Ünzile Abla!

Ben 20 yaşında bir genç kızım …(yurt dışında) ailemle yaşıyoruz.

Ben… doğdum büyüdüm ilk ve orta öğrenimimi kaldığımız yerde yaptım.

Sonra 15 yaşındayken Viyana'ya Avusturya İslam Enstitüsü'ne gittim 3 sene.

Hocam Allah var annemle babam ellerinden ne geldilerse yaptılar her zaman bana destek verdiler bu okula gittiğim zaman. Ben gitmek istediğim için gönderdiler zatende bu okula. İlk kuran kursuna gittiğimde 9 yaşındaydım yani dini bilgim oldukça var diyebilirim. Annemde zaten bu yönde bu yolda  beni yetiştirmek istiyor.

Beni 9 yaşında Alman Okuluna ilk öğretim  3 sınıftayken kapalı gönderdiler.

Şimdi derim niye öyle gönderdiniz diye çok saçma bulurum. İçimde de hep böyle bir açılma isteği vardır, açık insanları gördüm mü imrenirim. 

Bölgede görevliyim  ve şubelerden birinde camide ana sınıfında 3-6 yas grubu çocuklara hitap etmeye çalışıyorum.

Şimdi en önemli konu: Yaklaşık 5 ay önce buradan bir Türk ailesi beni oğullarına istedi. 5 ay önce buradan bir Türk ailesi oğullarına istedi. Evleri de bize yakın. Aileyi de tanıyoruz. Erkekleri camiye gidip gelen fakat hanımlar evde oturan ev hanımlığı yapan tiplerdendi pek dışarı çıkmazlar yani.

Hanımları programlara falan pek gelmezler. Neyse Oğlan beni camide görmüş beğenmiş.

Ailemin de baştan gönlü vardi.

Biz oğlanla, ailelerimizden haberi olmadan telefonla konuşmaya başladık.

Oğlan camiye gidip çocukları okutmamı istemiyordu ama bölgeye gitmeme izin vermişti. Biz oğlanla da böyle anlaşmıştık. Ben şahsen olacak gözüyle bakıyordum fakat oğlan daha sonra hiç evden çıkmama şartı getirdi. Çocuk böyle kısıtlayınca babam “benim kızımın önünü açık bırakın, çocuklara dini eğitim vermeye devam etsin deyince oğlan istemedi ve evlilik işimiz olmadı.

Oğlanın istediği ev hanimi olsun, hafta sonları benle dursun, benim dediğimden çıkmasın, yemek yapsın, ütü yapsın falan tipik maço erkekti yani.

Bunu yazmaya çok utanıyorum ama yazmak zorundayım bilin her şeyi istiyorum. Tanışma, istenme döneminde ki bu sure 2 ay kadar sürmüştü.

Biz oğlanla defalarca buluştuk ailemden habersiz tabii. Buluşunca da ne yapılır Zina tabii ki. Her şeyi bildiğim halde haram- helal günah- sevap ona karşı duramıyordum

Aklınıza ne gelirse yaptık. Tabii ailemin hiç bir şeyden haberi yok. Oğlan ilk istediğinde babama söz vermişti. Her şeye tamam demişti. Sonra sözünden caydı.

Bu is olmayınca deliye döndüm ağladım ağladım...

Oğlana dedim beni bırakma diye.

Bana, ”Ben seni istemiyorum artık beni rahatsız etme" dedi. Ondan sonra kaç gece ağladım intihar etmeye kalktım. Sonunda yine döndüm dolaştım tövbe kapısına geldim gecelerce tövbe ettim.

Artık tövbelerim kabul olur mu olmaz mı orasını bilemem.

Dedim ya tekrar okuluna başladım diye derste bile o aklıma geliyor yaptıklarım aklıma geliyor Allahım ben ne pis geri zekalı bir insanim nasıl böyle şeyler yaptım hala inanamıyorum.

Artık erkeklerden hiç bir beklentim kalmadı. Onun yüzünden camiye de gitmek istemiyorum artık onu göreceğim diye. Üzerinden 2 ay geçti ama ben hala unutamıyorum.

Ünzile abla bana yardim et ben bu oğlanı nasıl unutacağım?  Kendimi Rabbime nasıl affettireceğim bilmiyorum. Nasıl  yeniden tertemiz bir … olacağım ben?

İnsanlar çevrem bana çok güvenir herkes hanımefendi sakin sessiz terbiyeli bir kız der benden için.

Bu bölgede görevli olmam camide de çocuk okutmamdan kaynaklanıyor tabii.

Bana yardim et Ünzile abla yeniden tertemiz oluyum.

Tekrar çok teşekkür ederim.

Seni çok seven ve beğenip örnek alan…