Siyasi tarafgirliği inanç tarafgirliği gibi görmek bir hastalıktır. Ben tarafsızım diyen yalan söyler, mutlaka bir şeye taraftır.

Siyasi tarafgirliğiniz yoksa futbol takımı tarafgirliğiniz vardır. Bu yoksa memleketçilik veya kabilecilik taraftarlığınız vardır. Kiminin de inandığı kendine göre doğrulara tarafgirliği vardır.

Tarafgirlik dinin yaşam ve tarikatçılıkta varda normal hayatta yok mu? Bakın dini inançlarda bile cemaat cemiyetçilikler en ön safta. Mutlaka bir tarikatta iseniz, ona karşı aşırı meyliniz var ve ondan başkasına inanmama tarafgirliğiniz vardır.

Tarafgirlikle ilgili düşüncelerimi yazdıktan sonra bir noktaya konuyu bağlamak istiyorum. Konunun anlaşılması için bunları sizlerle paylaşmam lazım. Çoğu insanlar kendi doğrularlını ve düşüncelerini savunduğu için onları da ikna etmem lazım. Çünkü kendileri aşırı tarafgir olan insanlar bünyelerindeki hata ve hastalıkları görmediği gibi kusur ve kabahati de kabul etmezler. Aşırı tarafgirlik bazen insanın gözünü kör edebiliyor, kendisine taraf olmayan insanlara da düşman olabiliyor.

Ben çocuktum, bizim köyde iki tane cami vardı, büyüdüğümüzde bile bu camiler faal halde idi. Sonra birisi kapandı, diğeri devam etti. Kapanan cami şuanda Kur’an kursu olarak devam ediyor.

Rahmetli babama sormuştum, muhtarlık çekişmesi, aşağı mahalle yukarı mahalle çekişmesinden dolayı camiyi bölerek cemaati ikileştirmişler. Allahtan 1960 sonrası bu ihtilafın içinde olan her iki mahallenin insanları Avrupa’ya gitti de caminin birisi kapandı.

Yine bir kıssa ile konuya geçeceğim, yine bir köyün birisinde ihtilaf varmış. Bu köyde camilerini ayırmışlar, öğle vakti ezan okunuyormuş namaz kılmaya hazırlanan baba oğluna sormuş, “ hele bir bak ezan mı okunuyor” diye.

Oğul ezanın okunduğunu babasına söyleyince, baba tekrar sormuş, “ bizim camiden mi öbür camiden mi okunuyor” demiş. Oğul da, “ bizim camiden” deyimce. Baba, “ Aziz Allah şefaat ya Rasulallah” demiş. Öbür cami ezanı dense idi Kabil etmeyecekti.

Görüldüğü üzere dini konularda bile tarafgirlik oluyorsa diğer her konuda tarafgirlik olması mümkün. Bende bazen siyaseten tarafgirlik yapıyorum bunu Allah’ta biliyor. Ak Parti tarafgiri olmama rağmen bu partiyi koruduğumu söyleyen dostlar var. Onlar benden daha çok tarafgir oldukları için zaman zaman taraf olduğum partinin icraat ve çalışmalarını da tenkit ettiğimi göremiyorlar.

Pazartesi günü öğle camisinden çıktım, bir eski dost elimden tutarak çay içelim diye bir çay ocağına gittik. Çay esnasında kendi partileri ile ilgili yazılar yazmadığımı sürekli Ak Parti ile ilgili yazılar yazarak onları övdüğümü söyleyerek sitem etti.

Daha sonra kalktık vedalaştık, bu arada gıripal rahatsızlığım nedeni ile evde yatmak durumunda kaldım. Mecburi Askerlikle ilgili yazımı okuyan birçok dost bana telefon açarak teşekkür ederken bir başka dost ise yine tarafgirliğimden dolayı bir sürü sitem ve tenkitte bulundu.

Kendilerine söylediğimi sizlerle de paylaşmak istiyorum. Benim tarafgirliğim Allah korusun din seviyesinde değil, yeri geldiğinde tenkit ederek yanlışları da söyleyen birisiyim. Ama çoğu kimsenin kişisel meselesini de bana hallettirmeye çalıştığından kusura bakmayın ben dedete değilim diyorum. Yorganıma bit pire doldu yetiş Erdoğan diyene de ben dedete değilim yarım kilo dedete al temizle.

Biz gazetecilere yazı yazmamız için malzeme gerekli, ben hiçbir partiye karşı peşin hükümlü değilim. Kimse ile de küs değilim, ne zaman muhalefet beni çağırıp yâda telefon açıp görüşlerini söyledi de yazmadım. Kimse kusura bakmasın Aksaray da muhalefet falan görmüyorum. Bize malzeme çıkardılar da yazmadık mı? Onu yazma bunu yazma ne yazacağız, bugün ülkenin gündemini ve Aksaray’daki gündemi iktidar partisi oluşturuyor bize de malzeme çıkıyor yazıyoruz.

Kendi eksikliklerini muhalefet görevlerini yerine getiremeyenlerin aşırı tarafgirlikten sadece karşısındaki rakiplerinin hatasını görmesi gayet normal. Ama inanın kesin söylüyorum, tarafgirliğimiz aşırı değil, ama ortada bir gerçek var herkes görmesi lazım bize de malzeme gerekli. Tarafgirliklerini yenerlerse bana katılacaklardır, siyasi hırsı yenmek şartı ile. Kim biz ne kadar yakınsa bizde onlara o kadar yakınız herkes bunu böyle bilmeli. Ben gazeteciyim kimseye küsme ve tavır alma lüksüm yok. Bize kucak açan herkesi kucaklar beyanlarını da yazarız. Beni seveni de sevmeyeni de seviyorum.