Bende bayram sonrası kendime bir hafta izin versem eder on gün. Bu süre içinde bir ege gezisi yapmak istiyorum. Egede torunlar ve yakınlar var onları sevip biraz dinlenme ve gezmek istiyorum. Tabi bu gezi ve seyahatlerimi sizlerle dönüşte paylaşmayı umuyorum. Bu yazım hem bu konu, hem de bayramla ilgili olsun.

         Efendim zamanı değerlendirmek çok önemli. Ben emekli olduktan sonra zannedersem daha çok çalışıyorum. İnanın zaman bana yetmiyor, çoğu dostlar soruyor; “ emekli oldun ortalık da gözükmüyorsun” diyenler oluyor. Evet, gerçekten doğru ortalık da gözükmüyorum ama mesleğim icabı insanlara bir şeyler vermek için çalışıyorum.

       Zamanı yatarak geçirmiyorum, zamanımın ekserisi kamera ve klavye başında geçiyor. İnsanlar elleri ayakları tuttuğu sürece bir şeyler üretmeliler, üreterek de başkalarına yararlı olmalılar. Boş zaman geçirmek ve kahvehane köşelerinde paslanmak bize yakışmamalı.

       Bir ayın değerini anlamak içi, 8 aylık bebek doğuran anneye sormak gerek.

      Bir haftanın değerini anlamak içinde, haftalık dergi çıkaran çilekeşe sormak gerekir.

      Bir saatin değerini anlamak için, kavuşmayı bekleyen sevgililere sormak gerekir.

      Bir saniyenin değerini anlamak için, kazayı önleyemeyen sürücüye sormak gerekir.

      Bir saniyenin yüzde birinin değerini anlamak için, olimpiyatlarda gümüş madalya kazanan koşucuya sormak gerekir.

       Boş zamanın değerini sizlere yukarda anlatmaya çalıştığım örneklerde gördünüz, her boş geçen dakikanın önemi çok değerlidir. Zamanını boşa geçirmek akıllı insanların işi değildir. Kahvehanelerde ve oyun başlarında zaman geçiren insanlar zamanı boşa geçirmiyorlar mı?

      Rahmetli Mahir hocam bir gün köşe yazısını yazarken, yanında oturuyorum, yazıyı gözleri az gördüğü için eğri büğrü yazıyordu. Ben kendisine espiri olsun diye takıldım; “ artık elin ayağın tutmuyor ihtiyarlamışın, boşla yazı yazmayı dinlen” demiştim.

       Bana aynen dedi ki; “ bak evlat, ellerim ve beynim sağlam, gözüm az görüyor. Bunu sen de benim gibi yaşlanınca anlayacaksın. Aklını kaybetmediğin sürece insanlara yaralı ve faydalı olmaya devam et. Üretmeyen insan boşa yaşayan insan, anladın mı evlat” sözü beni çok etkilemişti. Hakikaten de Rahmetli Mahir hocam ahir ömrünün sonuna kadar bir şeyler yazarak topluma yaralı olmaya çalışması takdire şayandı.

      Cenab-ı hak sağlık sıhhat verdikçe yazmaya devam edeceğim, bu köşe yazısı ile, kitapla ve televizyonla da devam edecek. Seyahat ve tatillerimizi bile değerlendiriyoruz, okurlarımıza yararlı olacak her güzellikleri paylaşıyoruz. Elbette herkes bizim mesleğimizi yapacak diye bir şey yok. Herkes kendi mesleği ve becerisi nispetinde topluma yaralı olmalı ve üretmeli.

      Ömür gelip geçiyor, geçen yıldan bu yana kurban bayramı ne zaman gelip geçmiş farkında değiliz. İşin birde uhrevi ve manevi yönüne bakmak lazım. İnsanlar arasındaki iletişim ve dayanışmaya da önem vermeliyiz. Dini bayramlar bir nevi sosyal iletişim ve bir araya gelme birbirimizle kaynaşma bayramıdır. Bayramlar iyi değerlendirilmelidir, bayram fırsatları bir kenara itilmemelidir. Bayramları şehir dişi tatiline dönüştürmemek lazım.

       Bayramda birbirimizi kucaklayacağımız yerde tatil uzun diye akraba eş ve dostlardan kaçmamak lazım. Tatile gidiyoruz bu vesile ile olsun birbirimizi göreceğimiz yerde göremiyoruz. Bayramlara tatiller engel olmamalı, bende bunun için ege gezimi bayram sonuna bıraktım. Küslerle, dargın olduklarımızla ne zaman barışma ve kucaklaşma fırsatı bulacağız? Kaçmak ve uzaklaşmak yok, yoksa çocuklarımıza da kötü örnek oluruz.

      Gelin dört günlük dünyada neyin sahibi olursak olalım, neticesi ölüm değil mi? Birbirimizi kırmaya değer mi? Dünya fani sonu kara toprak olduğuna göre, zengini de fakiri de aynı kefene bürünüp toprağa gömülüyor. Zengin altına fakir taşın arsına gömülmüyor, orada ayırtta edilmiyor. Öyleyse nemizi bölüşemiyoruz gelin kucaklaşalım bayram fırsat olsun. Bu vesile ile kurban bayramınızı kutluyorum. Allah bizleri birlik ve beraberlikten ayırmasın, felaketlerden uzak ve şehit acıları yaşatmasın. Vatan hainlerini de kahır ile kahhar eylesin.