Ekmekçi Hayk, doğma büyüme Konya­lıdır ama aslen Gregoryan bir Osmanlı Ermenisidir.

Hayk, iyi bir esnaf, fe­dakâr bir ekmek dağıtıcısıdır. Sırtın­da sıcacık somunla doldurduğu küfesiyle, halkın soğuktan dışarı çıkamadığı günlerde bile aksatmadan sokak sokak dolaşıp kapıdan ekmek satı­şı yapan bir seyyardır o. Üstelik ekme­ğin bile veresiye yazıldığı yokluk yıl­larında…

Her esnaf gibi Ekmekçi Hayk’ın da veresiye defteri vardır. Vakti gelince tahsilat derdini ve telaşını anlatmaya gerek yok!

Bütün bunlar aslında sıradan şeyler­dir ama Hayk, mesleğinin erbabı bir insan olmasından öte; dürüstlüğü, hakkaniyeti, insaf ve iz'anı, onu tari­he mal etmiş, geçmişten geleceğe mesajlar taşıyan enteresan bir yönünü ortaya koymuştur. O da; Hayk'ın Müslüman'a olan sonsuz güveni ve itimadıdır.

Çok ilginçtir. Hayk Efendi’nin veresiye defterinde Müslüman is­mine hiç rastlanmaz. Çünkü Ekmek­çi Hayk, Müslüman müşterilerinin hesabını tutmaya gerek duymaz.

Duruma vakıf olup bu güven ve itimadı yadırgayan ve bi­raz da kıskanan komşu­su Nubar Efendi’ye verdiği cevap aslında bugünün Müslümanlarına bir mesajdır:

“Bunlarda kul hakkı, Allah korkusu var. Haram yemezler. Kayda gerek yok…”

Çok değil, daha dün denebilecek yakın tarihte biz böyleydik. 1910'da doğup 1982'de Konya'da ölen ve benim de tanıdığım Ermeni Hayk, acaba Kur'an'dan kopuk ve İslam ahlakından uzak günümüz müslüman halkını görseydi ne yapardı dersiniz?!

Sanırım, deftere isimleri yazmakla kalmaz, çoğu Müslüman'a veresiye ekmek dahi vermezdi!..

Hayk'ın Güllükbaşı'ndan komşusu olan Hasan Basri SAYI'nın anlattığına göre, vefatı öncesi Hayk Müslümanlığını beyân etmiş ve Müslüman olarak defnini istemiştir. Allah rahmet eylesin.

Şimdi, bugünün bir kısım sahtekâr, vefasız, hırsız ve ahlaksız sözde müslümanlarını öne sürüp İslamiyet'e saldıran, Yüce Allah'la alay edip Hz.Muhammed'e (a.s) hakaretler yağdıran zavallılar, şu Ermeni vatandaşımız kadar insaf ve izan sahibi olamadıklarını görüp utanırlar mı dersiniz?!