Dönüşte üç beş arkadaşın oturduğu bir topluluğa ısrarlar üzerine bende oturup sohbete iştirak ettim. Yalnız şenlikten geldiğimi söyleyince bir rahatsızlık cümlesi duydum.  Sohbetin konusuna ve yazımın içeriğine geçmeden konuya bir kıssa ile girmek istiyorum.

       Adamın birisi dini inancına çok düşkünmüş, bir oğlum olursa din adamı yapacağım diye vasiyette bulunmuş. Sonra gerçektende bir erkek evladı olmuş ve biraz büyüyünce bir Kuran okutulan yere çocuğu vermiş. Çocuk belli bir süre okuyup büyümüş ve büyüyünce köyüne izne gelmiş.

       Babası ile ekin tarlasına gitmişler, babasının küçük abdesti gelir, çocuk görmesin diye arkasını çocuğa dönerek işemeye başlar. Birden çocuk babasına müdahale eder, “ o taraf kıble o yana işeme günah” der. Baba başka tarafa döner orası doğu günah, bir başka yöne döner orası kuzey günah. En sonunda adam sırtı yere yatar havaya işemeye başla, ama işediği idrar adamın üzerine akar.

       Baba ayağa kalkar,” keşke seni okutmaz olaydım nereye işeyeceğimi de şaşırttın, ben doğru işerken sen beni ters işetmeye başlattın” der.

       Bazen beni de tahriklerle bir yerlere işetmeye çalışanlar oluyor ama ben kimsenin ne üzerine nede kendi üzerime işemeye niyetli değilim. Ben bildiğim gibi işemeye devam edeceğim.

      İnsanların çoğu zaman başkaları ile hesabı oluyor, kıskanıyor, yükselişinden rahatsız oluyor, alaşağı edemeyince bunun faturasını başkalarının üzerimizden ödetmeye çalışanlar oluyor. Ama kimse kusura bakmasın hesap ödetme gibi bir durumum yok, kimsede ödetemez. Bunu çıkar ilişkisiyle de olsa asla yaptıramazlar, bugüne kadarda maalesef yapmadım, bu mesleği şerefimle de yürütüyorum.

          Bunun en büyük örneği çok gezmem nedeni ile köy ve kasabaların çalışma ve eksikliklerini bazen kaleme alıyorum. Yazdığım bu yazılardan bazen onlarında haberi olmuyor, bana yazı ve haber için bir kuruş verdiğini kimse söyleyemez. Şahsım için söylüyorum çıkar için yazı yazanda namerttir

       Bahsettiğim toplulukta otururken bir arkadaş bana, “ Belediye Başkanı Nevzat beyle yaptığın söyleşiden kaç lira aldın da paslaşma sorular sordun, asıl sorulacak soruları sormadın” dedi. Gazete ve Televizyon söyleşisi ile ilgili olarak şunu söyleyebilirim ki; benim kalemimim mürekkebine bir Allahın kulu bugüne kadar paralı boya koyamadı, buna cesaret de edememiştir, eden varsa çıkıp söylesin.

       Buna meydan okuyorum, çıksın bir Allahın kulu bana para karşılığı yazı yazdığımı ispat etsin ben bu mesleği bırakırım. Aldığım varda söylemeyen varsa oda namert. Ama birisi bana pazarlıklı bir iş yaptırıyor da buna da eline sağlık diyorsa enayi değilim kimse kusura bakmasın. İşte örnek verdim, ilçe, kasaba ve köylerle ilgili yazdığım yazılar, içimden gelmezse bir Allahın kulu bana bir kimsenin adını parayla da olsa yazdıramaz. Bu bir gönül ve sevgi işidir, zorla kimse kimseye bir şey yazdıramaz.

      Çoğu zaman Sayın Paltay’ı eleştiriyorum, iyi ve güzel yaptıklarını da takdir ediyorum. 48 mahallede şenlik düzenleniyor ve çocuklar eğleniyor, ben bunları yazmayayım mı? Ne güzel çocukların ayağına yaz günü eğlence geliyor ve onlarda eğleniyor, bu iş başka hizmet aksaklığını eleştirme başka.

       Ben gazeteciyim, toplumu ilgilendiren konu ve idarecilerle söyleşi yapmam gayet normal. Bazen ben teklifte bulunurum bazen de onlardan bana öneri gelir bunlar gayet normal olan şeylerdir. Nevzat beyle yaptığım söyleşideki soruların tamamını ben hazırlayıp sordum. Başkanda sorularıma dobra dobra cevap verdi, başka ne sorabilirdim ki, o şehre hizmet veren idareci bende çalışmalarla ilgili sorular sordum. Sorduğum sorulardan dolayı vatandaştan o kadar teşekkür aldım ki anlatamam.

         Efendim meyveli ağaç taşlanır bunlar gayet normal, eğer Erdoğan Kaya Aksaray da gündem yaratıyor, kendisine duayen, usta ve meşhur gazetecilerle kıyaslanıyorsam o mutluluk bana yeter. Aksaray da sağcısı solcusu ve muhafazakârı beni gördüğünde yazılarımdan dolayı teşekkür ediyorsa ne mutlu bana bunu başarmak çok önemli. Elbette sevmeyende olacak, onlara da sayı duyuyorum.

       Kimse kusura bakmasın, benim ne bir şirketle, ne bir kuruluşla ve nede bürokrasiyle ilişkim olmaz. Bugüne kadar hiçbir kimse hakkında şahsi meselemden dolayı yazı da yazmadım. Yazacaksam da özel meselem varsa vazgeçmişimdir. Ben geçimini bu meslekten temin eden bir gazetecide değilim ki, başkalarına diyet ödeyim. Hamdolsun geçimimi temin edecek kadar bir gelirim var. Tek derdim Aksaray, tek derdim Aksaray milliyetçisi olmak. Kimseye karşı şahsi husumetim yok, herkese eşit mesafedeyim, gönlüm insan sevgisi ile dolu. Bu çizgim aynen devam edecek bunu böyle bilesiniz.