Son zamanlarda duyduğumuz olaylara karşı tepkisiz kalmam mümkün değildi… Bu yazımı okuyanlar arasında yanlış anlamak isteyenler, farklı mecralara çekmek isteyenler elbette olacaktır. Fakat benim yazılarım ve ifadelerim daima nettir.

Şehrimiz Konya'da hayvan barınağında yaşanan korkunç olay medyada geniş bir yer buldu. Kabul ettiğimiz hemfikir olduğumuz konu olayın canice oluşudur. Olayın ardından yetkililer tarafından suçluların cezalandırılması için gerekli adımların atıldığı ve sonrasında açığa alınarak tutuklandıkları açıklamaları yapıldı. Fakat Konya'nın yobazlığına, caniliğine, yaşanılmaz bir şehir olduğuna dair söylemler yükseldi her bir ağızdan. Hashtag'ler atıldı "Konya'da katliam var sessiz kalmayın" şeklinde. Konya karalandı, Konya ötekileştirildi… Yapılan tahammül edilemez bir şeydi. O hayvanlar Allah'ın sessiz kulları iken böyle bir şeye maruz kalmaları gerçekten tahammül edilemeyen bir olaydı buna can-ı gönülden katılıyorum. Sosyal mecralarda böylesine büyük bir tepkinin birden bire oluşması, aynı zamanda Konya üzerinde yıldırım hızında bir karalama kampanyası oluşturulması sosyal medyanın ne derece etkili olduğunun göstergesi oldu bir kez daha… Olaya farklı açılardan bakılması gerektiğini düşünüyorum. Böylesine bir olay karşısında insanlarımızın sessiz kalmaması aslında ne denli merhamet sahibi olduklarını gösteriyor(!).

Fakat aynı hassasiyeti köpekler çocuklara saldırıp yaralarken daha da kötüsü öldürürken bu çocukların yasını ailesinden başka kimse tutmaz, sosyal medyada olay gündeme dahi gelmez, bir iki ah vah ile olay geçiştirilir…

Ayrıca işin canımı daha çok sıkan bir tarafı ise bu olay cereyan ederken iki gün içerisinde 7 kınalı kuzuyu bu vatana kurban eyledi bu millet… Derdim yahut niyetim olayları kıyaslamak katiyen değil. Lakin şu soruyu sormadan geçemiyorum. Köpeğin başına gelen canilik karşısında ortalığı yıkan, kasıp kavuran sözde duyarlı ve merhametli kesim onca şehit verdiğimiz bu günlerde neden aynı hassasiyeti göstermez ? Neden sosyal mecralarda tepkiler verilmez, şehidin acısının kendi acıları olduğunu hissetmez ve göstermez bu insanlar, o askerler kendileri için canlarını feda ederken. Nerde bu duyar kasan hayvanseverler, merak etmeden geçemiyor insan… Sahi hayvansever olayım derken insan sevmeyi, vatan sevmeyi mi unutuyor acaba bu insanoğlu. Merhamet denilen o ince duyguyu neden her konuda göstermiyor ?.. Neden kendileri ve vatanı için gözünü kırpmadan ölüme yürüyen, şehadet şerbetini içen askerlerini görmezden geliyor ? Sanki "alıştık zaten" havasında, sanki "asker ise zaten mecburen ölecek" havasında yaşayan ama istediği her konuda çok rahat gündem oluşturan insanoğluna diyecek tek bir sözüm var… Siz bırakın "hayvansever" olmayı, sizin sevgiden haberiniz yok…