İnsanlar bazen dostlarına iki satır mektup yazmaya çalıştığında yarım sayfayı doldurmakta güçlük çekerken, bizlerin her gün sizlerin dertlerine tercüman olmak için yazı yazmak kadar zor bir şey olduğunu ancak bizler bilebiliriz. Bundan dolayı bir yıl boyunca yazmak ve konu bulmak için kafa yorarken, yılda on gün olsun dinlenelim. Dinlenelim derken bu boşlukta da sizlere yeni bir kitapla dönmek istiyorum.

       Çocukların bir kısmı egede olduğu için her yıl bu bölgeye gitmeye çalışıyorum. Bu sene biraz erken gitmek durumunda kaldım, çünkü çocuklar umre ziyaretinden dönüş yaptılar. Bundan dolayı kendilerini ziyaret için bu sene biraz erken gitmek istedim. Zaten yazın tam ortasında bu bölgede bizim gibi serin havaya alışık olanların yaşaması çok zor. Ya ilkbaharda ya da son baharda gitmeyi tercih ederim. Tabi gelirken de buralardan sizlere hatıra ve notlar getirmeye çalışacağım. Anlayacağınız burada da boş durmadan yine mesleki çalışma yaparak dönerim.

       Sizlerden on gün ayrılacağım, inşallah dönüşte “ AKSARAY GÜNDEMİ” isimli esrimle dönmek istiyorum. Uzun zamandır yaptığım bu çalışmamı da tamamlamış bulunmaktayım. Bu eserim inşallah 7’ci eserim olacak. Gazetecilik mesleğimi yazarlıkla da pekiştirerek Gazeteci-Yazar birlikteliğini de pekiştirmiş oluyoruz. Gazeteci Gazetecilik mesleğini devam ettirenlerdir. Yazarlarda yazdığı kitaplarla halka bir şeyler verenlerdir, yazarların çoğu gazeteci değillerdir. Onun için bunu ayırmakta yarar vardır. Hem gazeteci, hem de kitap yazanlar Gazeteci-Yazardır. Eseri olmayan yazar değildir, köşe yazarlığı ile kitap yazarlığını da karıştırmamak lazım.

      Ben isterseniz sizlere son kitabıma yazdığım “ Önsöz” yazımı paylaşarak veda edeyim

     Saygı değer okurlar, bu benim 7’ci eserim. Eserlerimin tamamı Aksaray tarihi ve Aksaray konuları üzerine yazılmıştır.  “10 Bin Yıllık Aksaray Tarihi” isimli kitabımı hazırlarken inanın çok sıkıntı çektim. Ali Südemen kardeşimden başka kimseden destek almadan, hatta bir memur olarak bunu başarabildim. Bu kitabımı yayınladığımda şöyle bir soru ile karşılaştım, “ her köye kendi resmini koyarak reklamını yapmışın” diyenler oldu. Benim köy ve kasabalardaki resimlerimi reklam amaçlı zannetmişlerdi. Bunu bana söyleyenlerde okumuş kesimlerdi,  hâlbuki 50 yıl önce teknolojik kısıtlamalara rağmen İbrahim Hakkı Konyalı hocamın kitabındaki resimleri görmemişlerdi.

       Benim kitap da reklama ihtiyacım yoktu, çünkü zaten kitap benim emeğimdi. Orada resim çektirmek reklam değil işin ciddiyeti idi, benim masa başı değil bizzat bu bölgeleri yerinde görerek yazıp hazırladığımın bir ciddiyet idi. Herkes işin önemine değil eksik ve gediğini bulmaya çalışıyordu. İki ayrı eserimden 4 bin adet basılmasına rağmen bugün piyasada bulunmamaktadır. Dün eleştirenler bugün nerede bulabiliriz diyorlar, ama bende de kalmadı bulamıyorum. 20-30 sene sonra tarihe kaynak olacak böyle bir eser şimdiden tükenmiş ve alabilen kütüphanesine koymuştu.

     Şimdi de Aksaray da yaşanan güncel konuları ele aldığım ve birçoğunu Yeni Aksaray Gazetesindeki köşeme de yazdığım yazılarımı toparlayarak yakın tarihe altın sayfalarla ışık tutacaktır. Gelecek nesil de bugün yaşananlara göz atacak, Aksaray da neler olmuş neler yaşanmış diye bugünü bilmeleri için çalışmalarımı kitaplaştırdım. Bugüne kadar çalışmalarını toplamayan büyüklerimizin vefatından sonra anılarını ya da hatıralarını yazsaydı demiyor muyuz? İşte bende bunları yapmaya çalışıyorum.

      Eleştirenler olacak, beğenmeyenler, beğenenler olacak, sevenler olacak veya sevmeyenler olacak. Önemli olan bunların olması, bunlar olmuyorsa bir çalışmanın anlamı olduğuna inanmıyorum. Aksaray da duayen gazeteci rahmetli Mahir hocamdan sonra en çok okunan bir yazar olmak, hem de teknoloji çağında yaşayıp da hatıralarını kitaplaştırmamak yanlış olurdu, bende bunu yaptım. Rahmetli hocamda sürekli bana, “ sizin döneminiz bizimki gibi değil teknoloji dönemi bunları toparlayıp kitaplaştır” derdi. Bende bunu yapıyorum, ömrüm ve sağlığım kifayet ettiği sürece çalışmalarımı kitaplaştırmaya devam edeceğim. Saygılarımla. Görüşmek üzere esselamün aleyküm.