Gelen mesajların 45 tanesi şahsımla ilgili övgü ve iyi temennilerle başarı dilekleri ile hakkımda duygulandıran yazılar yazmışlar. bunların bir kısmı kamu kurumlarında çalışanlar olduğu için belki herkese açık yazmamış. Bunların hepsine teşekkür ediyor, en içten kalbi duygularımla saygılar sunuyorum.

Bu mesajların 12 taneside hakkımda olumsuz düşünceler yazmış. Yazmış yazmasınada kim olduklarınıda gizleyerek isimlerini bazıları kadın ismi ile yazmış. onların mertçe isimlerini yazmayıp kadın ismi ile yazmaları bile ne olduklarını gösteriyor. Efendim ben tarafsız gazeteciliğimi yitirmişim Ak Partinin tetikçisi olmuşum, artık kalemimi bırakmalıymışım.

Kalemimi bırakmayı sanki onlara soracakmışım, okunmuyormuşum. Vallaha bal gibi okuyorsunuz, okuyorsunuz ki bu yorumları yazıyorsunuz. Yazılarımı ya seve seve yada ........okuyorsunuz. sevmiyorsanız okumazsınız biter, bana cevap yazmak durumunda da değilsiniz. Elbette bir gazetecinin seveni kadar sevmeyenide olacak, çünkü herkesin nabzına göre şerbet veremezsiniz. Herkes gibi düşünmeniz mümkün değil, sizler nasıl benim gibi düşünmüyorsanız bende sizin gib düşünemeyebilirim.

Gazeteci ne ot, nede fikirsiz, tarafsız bir gazeteci bana gösterebilirmisiniz? öyle olmuş olsa muhafazakar ve soyal demokrat gazetelere ne gerek var? Herkes her yerde yazar okuyucuda nasıl olsa ben onun ne yazacağını biliyorum diye okumaz. Ben muhafazakar bir Müslümanım, bundan dolayıda fikirlerim Ak Parti ile uyuştuğu için destek veriyor bu doğrultuda yazı yazıyorum. Bundan daha doğal ne olabilir ki?

      Teknolojini son yıllarda en iyi şekilde kullanıldığı bir dönemde bundan en iyi şekilde yararlanılması gerktiğini düşünüyorum. Dünyanın her yerinden okunduğumu ve bu konuda olumlu mesajlar alıyorum. Başkalarını karalamadan düşüncenizi günlük olarak yazabiliyorsanız neden sizde yazmazsınız? Her gün günlük konu bulacaksınız hele kendi iliniz ile ilgili olacak bunlar kolaymı her gün yazmak. İnsanlar için birşeyler vermeye çalışan her eli kalem tutan meslektaşlarımız saygılı olunmalı.

Biraz insafsızlık etmiş olmuyormuyuz, acımasızca eleştiriler yapıyorsunuz. Eğer Emim Çölaşanın, Hasan Cemalin ve Emre Uslunun bir fikri varsa elbette benimde bir fikrim var. Her okurun fikri doğrulrtusunda yazı yazmamız mümkün değildir. Zaten iyi bir okuyucunun da mutlaka okuduğu ve takip ettiği bir yazar mutlaka vardır. benimde okur ve tiryakim vardır. Eğer 57 kişiden 45 kişi yazılarımı beğeniyorda 12 beğenmiyorsa doğru yoldayım demektir.

Bizim sevmeyenlerimizin bir kısmıda ya bir tarafına dokunmuşuz, yada bir menfaatine değmişiz ondan dolayı bize düşmanlık yapabilir. bizim gibi insanları kıskananlarda elbette olacak. Ben onlara gülüp geçiyorum, meyveli ağaç taşlanır, insanlar yetişemedikleri ve başaramadıklarına düşman olur. Onun için bazen kendisine hiç zararımız dokunmadığı halde size düşman olurlar. yanınıza gelince sizi çok sevdiğini söyler, yüzünüze güler arkanızdan da tutar yerinizi koymaz.

Bu insanlar iki yüzlü münafıklardır, bir insan sizin hakkınızda konuşmuyor ve adınızı bile anmıyorsa adamsanız sizde onun hakkında ve aleyhinide konuşmayın. Allah şhidim bir insanı kıskanıyorsam ve başka gözle bakıyorsam yüzüme söylesinler. Ama böyle vurkaç taktiği ile ismsiz ve kadıın ismi ile vur kaç yapmak adamlık mı? dinin inkar eden adama karşı tedbir alırsınız, ama hem dinli hem dinsiz görünen münafığa karşı nasıl tedbir alacaksınız? İnsanların en tehlikeliside bu tür insanlar değilmi? olur olmaz yerde üstüne düşmediği halde, yada kendisini ilgilendirmediği bir durumdayırtık dondan çıkar gibi çıkması nasıl bir anlayıştır?

Sevenle sevmeyenleri yüzdeye vurduğumda %75 seven olduğuna göre gerisi teferruat değil mi? demek ki %75 okurumuz beni seviyor sizin zırvalarınız beni ilgilendirmiyor. Bana cevap vermenizede gerek yok, ben her zaman söylüyorum Sayın Başbakan Erdoğan adaşımı seviyor ve destekliyorum. bu benim fikrim beğenirsiniz beğenmezsiniz ama saygılı olunması gerekmez mi? Ben beni tenkit edenlere sizin fikriniz yanlış demiyorsam onlarında demesi çok yanlış. El insaf demekten kendimi alamıyorum.