BENİ FERHAT SANIYOR!

Bir tek dal titrese, gönül bağında

Salkım salkım zehirdir nazı bana…

Bin ezâ bin rahmet, her yaprağında

Zemheri güler, ağlar yazı bana…

Bir yel eser, bulutları getirir

Bin yıl uzak, hudutları getirir,

Kör inat ölmüş dutları getirir

Kalırım bülbül, yumar gözü bana…

Bir kuşa, ormanıma ateş verir

Bir ota, harmanıma ateş verir

Susarım, şu canıma ateş verir

Çöl tenime, kül döker közü bana…

Bir ceylan görse eteğim ucunda

Yuvarlanan taş olurum avcunda,

‘’Bir kısmet var!’’ dese bugün burcumda,

Ben yavru tavşan, döner gezi bana…

Lütfeder ellere bin bir gülüşü,

Dört mevsim söner, ben görmem güneşi.

Gamzeye erip ölmek Mecnun düşü

Ben Kerem’im, dağ eder düzü bana…