DÖNSÜN!

Artık sızını umursamıyorum

Ne varsa bir bir yansın, küle dönsün!

Buncadır, hep baş üstünde tuttuğum

Bu sevda, yangınımla çöle dönsün!

Ne kuytu, ne insan kalabalığı…

Ne bir gece, ne günün aydınlığı…

Varsın alsın gözlerimden aklığı

Yanaklarımda yağmur, sele dönsün!

Bekledim kırk yıl, teselli çıkmadı

Bahtım, gönlüme bir yıldız yakmadı

Hayalin yüzüme, tanır bakmadı

İsmin dilimde, gayrı ele dönsün!

Bu gönül, heba ettiğin bu sevda,

Benzeri yok, zor bulunur dünyada,

Yarın değil, tâ asırlar sonra da

Ahım boynunda, dargın güle dönsün!

Boş döndü göğe saldığım gemiler,

Yer yok dedi, sığındığım kaleler,

Ne bir limanım var şimdi, ne fener

Kopsun tufan, kalpte velvele dönsün!