DERT GELİR-1

Bir ağ atsam gönül nehrime

Mahi diye taş taş, dert gelir…

Varsam sılaya, hâk şehrime

Dostum diye baş baş, dert gelir…

Gülemem ben, bende yok huzur

Gâh dolu doldurur, gâh yağmur,

Ayağım gözyaşımdan çamur

Kuru diye yaş yaş, dert gelir…

Bir gül alsam hayâl dağından

Reyhân diye leş leş, dert gelir…

Bir dal tutsam dostlar bağından

Yardım diye beş beş, dert gelir…

Susamam ben, bende çok çile

Bahtım karartır ayı bile,

Oturup ağlasam gül ile

Bülbül diye kuş kuş, dert gelir…

Girdiğim ev viran, mahvolur

Çıktığım ev, dört başı mâmur

Hicrân, Hüdây-i nâbit, boldur,

Melhem diye koş koş, dert gelir…

Lalebağ’ı yeşil baksa da

Hasandağı ıtır koksa da

Kırkkızlar’dan bahar kaksa da

Yaz’ım diye kış kış, dert gelir…