HAK BÜKMEZ BAĞIMIZA GİREN!

Ben gül-i reyhan, dostum ıtır,

İs kokmaz, bağımıza giren.

Dalımız ahlâk, meyvemiz hâyr

Pis çıkmaz, bağımıza giren.

Kâys’ın adı var, biziz Mecnun

Leylâ güldür, gönülde meftun,

Gâh tatlı muhabbet, gâh tutkun

Yas çekmez, bağımıza giren.

Agâh gider, âdem gelirse…

Hoşluk bulur, Hâk söz bilirse,

İrfan deryamıza dalarsa

Pas tutmaz, bağımıza giren.

Rahmanî yolda çerağ olup

Pervanece Hak aşkı dolup

Gâh hırkalı ermiş, gâh meczup,

Yoz çıkmaz, bağımıza giren.

Hakikat gölgesinde rahmet,

Marifet kovanında hikmet

Hikmet deryasında gül-şerbet

Mis pekmez, bağımıza giren.

Bilir, can almaz, gönül kırmaz

Korur, hayvana el kaldırmaz

Tanır, harama el daldırmaz

Tuz dökmez, bağımıza giren.

Han ki bu dünya, köhne handır,

Bağ ki, bu dem var, yarın Zan’dır,

‘’Ol der, olur!’’, ardı yalandır,

Hâk bükmez, bağımıza giren.