TEK SENİ SAYIKLADIM!

Besmeleyle konduğum sofrada ‘’Hâk’’

Açtığım an, tek seni sayıkladım…

İki avcumla göğü, kuş salarak

Biçtiğim an, tek seni sayıkladım…

Kâh bulut görünce, kâh ay batınca

Kâh uyanık, kâh hayâle yatınca

Dünya vâr’ım, aşk ilmine satınca

Göçtüğüm an, tek seni sayıkladım…

Geceden seheri, süzüp aldım da

Seherden vuslatı, çözüp buldum da

Hikmet salkımından, sızıp, doldum da

Piştiğim an, tek seni sayıkladım…

Sıyırdım teni gövdeden, kemikten,

Aşktan ötesini, savdım yürekten…

Nesimi’ce kendimi, öz benlikten,

Astığım an, tek seni sayıkladım…

Gördüm gözlerinle, viran yeryüzü…

Kan kızıl kanıyor, göğün ak yüzü,

Binlerce sırat geçtim, yok ettim! Öz'ü

Aştığım an, tek seni sayıkladım…

Yollarla birken yitirdim uykuyu

Kararttı bahtım, aşk denen duyguyu,

Doldurdum, aklım sandığım kuyuyu,

Taştığım an, tek seni sayıkladım…

Boyadım kızıla, göğü erittim,

Bulutlar un ufak, arzı su ettim,

Dalları, dağları sarstım, titrettim…

Küstüğüm an, tek seni sayıkladım…

Güzlerle taşıdım, gözüme suyu

Çağladım hasretle, asırlar boyu…

Kehf ashabından aldığım uykuyu

İçtiğim an, tek seni sayıkladım…

Çöller, gayb oldu, içimde Mecnun yok!

Leyla, gayb oldu… Dilinde Mecnun yok!

Deliyim, hem Leyla’m, hem Mecnun’um yok!

Kaçtığım an, tek seni sayıkladım…

Yastık taş, korkum yorgan, çöl seneler…

Ateşe ömrün serer, pervaneler…

Güneşi, ayı teptim, daha neler…

Geçtiğim an, tek seni sayıkladım…

Savaştım devlerle, sensiz Gazze’ydim,

Seni düşleyip, yokluğa baş eğdim…

Ecel şerbetine, susadım, değdim

İçtiğim an, tek seni sayıkladım…

Öl öl bitmez yürek, visâl kördüğüm,

Zaman tuz, dünya leş, hayâl gördüğüm…

Rekât rekât, aşkla gönlü ördüğüm

Deştiğim an, tek seni sayıkladım…

Kalbi yudun, pakladın asr kirinden,

‘’Amenna, Saddakna!’’ Duydum, derinden…

Sam yelince cihana, gözlerinden

Estiğim an, tek seni sayıkladım…